Πέντε απλά βήματα

Βία, ραντεβού για ξύλο, επεισόδια με την αστυνομία και ξανά βία. Κλασσικά φαινόμενα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Πάλι έγιναν φασαρίες, πάλι η πολιτεία θα βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο, πάλι είχαμε συλλήψεις, πάλι θα κριθούν όλοι αθώοι, πάλι δεν θα γίνει τίποτα, πάλι θα έχουμε αυστηρές δηλώσεις και εξαγγελίες, πάλι θα βρεθούμε στο σημείο από όπου είμαστε και τώρα. Θα μου πείτε, στην Ελλάδα είσαι τι περιμένεις; Εδώ βουλιάζουμε, εδώ πάμε παρακάτω και από τον… πάτο του βαρελιού, το ποδόσφαιρο περιμένεις να είναι σωστό. Ας πω και γω τη γνώμη μου για το τι πρέπει να γίνει κατά τη γνώμη μου για να αντιμετωπιστεί η βία. Και δεν χρειάζεται να είσαι διάνοια για να το σκεφτείς, αλλά από ότι φαίνεται οι επικεφαλής στον τομέα του αθλητισμού, όπως και στη συντριπτική πλειοψηφία των τομέων εξουσίας της πατρίδας μας δεν περνάνε τη βάση στην εξυπνάδα! Πέντε απλά βηματάκια:
  1. Το ήδη υπάρχον ηλεκτρονικό εισιτήριο. Όπως γνωρίζουμε για να αγοράσει κάποιος ένα εισιτήριο και να παρακολουθήσει ένα ματς πρέπει να επιδείξει την ταυτότητά του για να πάρει το εισιτήριο το οποίο πάνω γράφει το όνομά του και την ακριβή θέση που θα καθίσει στη κερκίδα.
  2. Να καθίσει στη θέση που γράφει το εισιτήριο. Το λέω αυτό γιατί συνήθως κανείς δεν κάθεται στη θέση που γράφει το εισιτήριο και σε πολλές περιπτώσεις δεν βρίσκεται καν στη θύρα στην οποία πρέπει.
  3. Να υπάρχει παντού κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης. Έριξε κάποιος ένα αντικείμενο ή οτιδήποτε άλλο από κάποια θύρα; Μάλιστα. Για να δούμε στη κάμερα σε ποια σειρά κάθεται, σε ποια θέση και να δούμε σε ποιόν είχαμε δώσει το εισιτήριο για τη θέση αυτή.
  4. Αυτονόητο είναι ότι τα γήπεδα πρέπει να φυλάσσονται. Πως εξηγείται το γεγονός ότι ο κύριος που μπαίνει χωρίς να κρατάει τίποτα στα χέρια του, μετά από λίγο να πετάει μολότωφ; Η εξήγηση είναι απλή και γνωστή, δηλαδή τα «πυρομαχικά» πέρασαν στο γήπεδο την προηγούμενη ημέρα. Όπως επίσης είναι γνώριμη η εικόνα ατόμων που τη μία Κυριακή τους βλέπουμε να είναι πάνω στα κάγκελα και την άλλη να φοράνε γιλέκο σεκιουριτά. Δηλαδή οι λύκοι που φυλάνε τα πρόβατα.
  5. Και τέλος, είναι αυτονόητο ότι κάποτε επιτέλους οι κανόνες και οι νόμοι πρέπει να εφαρμοστούν σε αυτό το ας πούμε κράτος. Αλλά δεν εφαρμόζονται αλλού και αλλού, στο ποδόσφαιρο θα εφαρμοστούν;
ΥΓ Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη σύλλογοι φιλάθλων που είναι υγιώς σκεπτόμενοι και αποτελούν μια μικρή σανίδα σωτηρίας στο ωκεανό που προσπαθούμε να κολυμπήσουμε.