Μια
ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συνέντευξη έχει τη τιμή να φιλοξενεί το
Campion.gr. Αυτή τη φορά, ο Πέτρος Πασσαλής μας μίλησε αποκλειστικά για
όλα όσα αφορούν στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, τις ακαδημίες και τις ομάδες
στις οποίες αγωνίστηκε. Συναντήσαμε τον πρώην άσο του Εδεσσαϊκού, του
Ολυμπιακού και του Άρη στα Γιαννιτσά όπου διαμένει μόνιμα με την
οικογένειά του και είχαμε μαζί του μια απολαυστική συζήτηση. Φυσικά δεν
μπορούσαμε να μη τον ρωτήσουμε και για τον ΠΑΣ Γιάννινα.
Πέτρο
κατ' αρχήν θέλω να μας πεις που σε βρίσκουμε. Με τι ασχολείσαι αφότου
σταμάτησες το ποδόσφαιρο; Συνεχίζεις να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο;
Μέχρι
και πέρυσι την Άνοιξη σε συνεργασία με την ΕΠΟ, ήμουν εκλέκτορας στην
περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας των μικρών παιδιών για τις Εθνικές
ομάδες. Παρακολουθούσα τα πρωταθλήματα για τις προεπιλογές των μικρών Εθνικών
ομάδων. Την Άνοιξη αποφάσισα ότι δεν ήθελα να συνεχιστεί η συνεργασία,
παρότι δεν είχα κανένα παράπονο ούτε από τον Λεωνίδα Βόκολο που είναι ο
συντονιστής του όλου εγχειρήματος, ούτε από τον Θεόδωρο Ελευθεριάδη
που είναι ο ομοσπονδιακός για τη δική μου περιφέρεια. Απλά ήθελα να το
αφήσω όλο αυτό για να ασχοληθώ με κάτι διαφορετικό, το οποίο όμως δεν
έχω βρει ακόμη (γέλια). Τώρα ασχολούμαι μα την οικογένειά μου και τις
διάφορες δουλειές που έχω εδώ στη περιοχή.
Μιας
και μιλήσαμε για μικρά παιδιά. Τα μικρά παιδιά αποτελούν το μέλλον του
ποδοσφαίρου. Στην Ελλάδα γιατί δεν έχουμε ασχοληθεί και τόσο πολύ με τις
ακαδημίες; Φταίει η αθλητική παιδεία που δεν έχουμε; Φταίει η
ποδοσφαιρική παιδεία που δεν έχουμε; Φταίει γενικά η παιδεία που δεν
έχουμε;
Κοίταξε,
γενικά δεν έχουμε παιδεία. Ακόμη και σε ένα σχολείο να πας, με όλα τα
γκράφιτι, τις μουτζούρες και τις βρωμίες που υπάρχουν μέσα στον προαύλιο
χώρο και έξω από το σχολείο, μπορείς εύκολα να καταλάβεις ότι σαν λαός
δεν έχουμε παιδεία. Και το ότι δεν έχουμε παιδεία ξεκινά από το ότι η
εκπαίδευσή μας είναι πολύ κακή και συνεχίζει σε ένα δρόμο που είναι πολύ
άσχημος. Τώρα, σχετικά με το κομμάτι των ακαδημιών, οι περισσότερες
ομάδες ασχολούνται με τις ακαδημίες όχι από επιλογή, αλλά από ανάγκη.
Λόγω των οικονομικών προβλημάτων που έχουμε ως χώρα το τελευταίο
διάστημα, έχουμε στρέψει τη προσοχή μας στην υποδομή. Αλλά πιστεύω ότι
και αυτό γίνεται με λανθασμένο τρόπο. Θα αναφερθώ συγκεκριμένα για τις
ακαδημίες του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ. Ο Ολυμπιακός, όπως διάβασα στο
akadimies.gr, έκανε 42 μεταγραφές ποδοσφαιριστών για τα τμήματα υποδομής.
Ο ΠΑΟΚ έκανε 30 με 35. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι οι ομάδες αυτές
έκαναν επιλογές ποδοσφαιριστών που τους φέρναν από μακριά. Δεδομένου ότι
δεν μπορείς στις ακαδημίες να αυξήσεις τον αριθμό διότι είναι
συγκεκριμένος, σημαίνει ότι κάποια παιδιά έφυγαν. Αυτό δείχνει ότι οι
επιλογές που έκαναν τα προηγούμενα χρόνια ήταν λανθασμένες και ότι τα
παιδιά που βρισκόταν αρχικά δεν είχαν καμμία εξέλιξη και δεν μπόρεσαν να
κάνουν το βήμα παραπάνω και οι ιθύνοντες το μόνο που κάνουν είναι να φέρνουν τα
παιδιά έτσι ώστε να δείχνουν έργο και να τους ενδιαφέρει αν θα πάρουν
ομάδες των ακαδημιών νίκες και τίτλους. Δεν ξέρω αν δεν μπορουν να
καταλάβουν, αν δεν θέλουν να καταλάβουν ή αν δέχονται πίεση από το
εξωτερικό, αλλά η ουσία των ακαδημιών δεν είναι να κατακτάς τίτλους αλλά
να φτιάχνεις ποδοσφαιριστές. Καλές ομάδες μπορεί να παρουσιάσουν πολλοί
σε τμήματα με μικρές ηλικίες. Αυτό όμως που πρέπει να παρουσιάσουν
είναι αξιόλογους ποδοσφαιριστές που θα μπορέσουν να βγάλουν ταλέντο μέσα
στον αγωνιστικό χώρο και όχι να "πνίγεται" το ταλέντο μέσα στο ομαδικό
πνεύμα. Το τι θα συμβεί στην πορεία στις ομάδες υποδομής σε όλες τις
ομάδες που έχουμε στον Ελλαδικό χώρο δεν μπορεί να το ξέρει κανένας.
Σίγουρα θα δοθούνε πολύ περισσότερες ευκαιρίες σε νεαρούς Έλληνες
ποδοσφαιριστές και το ζητούμενο είναι ποιοί θα έχουνε τα ψυχικά
αποθέματα και το ταλέντο να αξιοποιήσουν την ευκαιρία που θα τους δοθεί
για να παίξουνε ποδόσφαιρο επαγγελματικά.
Πέρυσι
η Σούπερ Λιγκ είχε βγάλει μια ανακοίνωση λέγοντας ότι η συνεχώς
αυξανόμενη χρησιμοποίηση ποδοσφαιριστών από τις ακαδημίες αποδεικνύει
την ανοδική πορεία του πρωταθλήματος. Και πολλοί αναρωτήθηκαν αν όντως
οι συντάκτες της ανακοίνωσης το πιστεύουν, ή αν πρόκειται για κάποια
φάρσα.
Προφανώς ο
λόγος της χρησιμοποίησης είναι η οικονομική κατάσταση των συλλόγων, αλλά
η κάθε ομοσπονδία θέλει να προασπίσει τα συμφέροντά της. Πάντως η κάθε
ανακοίνωση που βγαίνει και βασίζεται σε αριθμούς, γιατί σε αριθμούς
βασιζόταν η ανακοίνωση, έχει μία βάση. Αλλά, όπως σου είπα και από την
αρχή, είναι κάτι που έγινε από ανάγκη και όχι από επιλογή. Αλλά κάλλιο
αργά παρά ποτέ. Στο να χρησιμοποιήσει το Ελληνικό ποδόσφαιρο το ταλέντο
που υπάρχει στις υποδομές και να μην έχουμε ξανά το φαινόμενο με τις
"καραβιές" των ποδοσφαιριστών που ερχόταν στην Ελλάδα και δεν είχαν
τίποτα να προσφέρουν στην εξέλιξή του.
Για
ορισμένους παίκτες μετά τη συμμετοχή στην αντρική ομάδα, έρχεται και η
μεταγραφή στο εξωτερικό. Για ποιό λόγο οι Έλληνες παίκτες δύσκολα κάνουν
καριέρα στο εξωτερικό;
Υπάρχουν
παραδείγματα ποδοσφαιριστών που στεριώσαν στο εξωτερικό. Όπως ο Μαχλάς,
ο Νταμπίζας, ο Καραγκούνης, ο Κ. Παπαδόπουλος, ο Σαμαράς, ο
Παπασταθόπουλος και άλλοι. Βεβαίως είναι και ο Γεωργάτος που είχε
τεράστια προσόντα αλλά είναι άλλη περίπτωση. Είμαστε μία χώρα που δεν
έχουμε πολλούς ποδοσφαιριστές που να μπορούν να αγωνιστούν σε τόσο υψηλό
επίπεδο. Οπότε δεν είναι η νοοτροπία του Έλληνα ποδοσφαιριστή. Όσα
παιδιά φεύγουν στο εξωτερικό είναι αρκετά έξυπνα, γιατί σαν λαός θεωρώ
ότι είμαστε πολύ έξυπνοι. Δεν έχουμε στο μυαλό μας στρεβλώσεις. Μπορούμε
να δούμε τον στόχο και να τον κυνηγήσουμε. Όσοι πήγαν έξω και μπορούσαν
να σταθούν, στάθηκαν.
Δηλαδή πιστεύεις ότι είναι καθαρά θέμα ικανοτήτων.
Ναι,
είναι θέμα ικανοτήτων. Ο μοναδικός που μπορούσε να ανταπεξέλθει αλλά
επέστρεψε γιατί δεν μπορούσε να μείνει εκεί και ήθελε να γυρίσει πίσω
είναι ο Γεωργάτος. Και για μία χώρα τόσο μικρή όπως εμείς, το να έχουμε
τόσες επιτυχίες στα δύο δημοφιλέστερα αθλήματα παγκοσμίως, δηλαδή στο
μπάσκετ και το ποδόσφαιρο, σημαίνει ότι έχουμε και ποιότητα και ταλέντο.
Αλλά αυτοί που έκαναν καριέρα στο εξωτερικό είναι αυτοί που είχαν
ταλέντο και μπόρεσαν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες. Γιατί πάντα υπάρχουν
δυσκολίες. Το θέμα είναι ποιός ξεπερνάει τη δυσκολία και ποιός κολλάει
και γυρνάει προς τα πίσω.
Γιατί δεν εκμεταλλευτήκαμε την επιτυχία της Εθνικής του 2004; Η Εθνική ανέβηκε επίπεδο, όχι όμως και το Ελληνικό πρωτάθλημα.
Η
επιτυχία του Euro 2004 προήλθε καθαρά από τους ποδοσφαιριστές εκείνους,
τον προπονητή και όσους κινούνταν τότε γύρω από το ποδοσφαιρικό τμήμα. Η
ομάδα που είχε δημιουργηθεί τότε είχε σαν βάση την Εθνική Ελπίδων που
στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1998 στη Ρουμανία είχε πάρει τη δεύτερη
θέση χάνοντας στον τελικό από την Ισπανία. Οπότε ουσιαστικά μιλάμε για
την ίδια παρέα. Βεβαίως υπήρχε και η συγκυρία που ήρθε και ο Ρεχάγκελ.
Συγκεντρωτικός, οργανωτικός τύπος με νοοτροπία μακριά από το Ελληνικό
ποδόσφαιρο, ο οποίος πήρε όλους αυτούς τους ποδοσφαιριστές μαζί με τη
παραπάνω φουρνιά, όπως ο Ζαγοράκης και έφτιαξε μια ομάδα με όλη τη
σημασία της λέξεως. Αυτά τα παιδιά περνούσαν όμορφα και φαινόταν μέσα
στο γήπεδο και έτσι κατάφεραν και πήρανε το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Οι
Ελληνικές ομάδες σε όλη αυτή τη διαδικασία δεν είχαν καμμία απολύτως
σχέση. Άρα η Ελλάδα σαν χώρα, σαν Εθνική, την επιτυχία του Euro 2004 την αξιοποίησε. Και αυτό φάνηκε από τις συνεχόμενες προκρίσεις
στο Euro 2008, στο Mundial 2010 και στο Euro 2012. Και επίσης στη
Παγκόσμια Κατάταξη βρισκόμαστε για πολύ καιρό στη 12η θέση έχοντας από
κάτω πολύ καλές ομάδες. Άλλο το κομμάτι Εθνική ομάδα, άλλο το κομμάτι
Ελληνικοί σύλλογοι. Η Ελλάδα ως Εθνική αξιοποίησε αυτή την επιτυχία
συμμετέχοντας σε όλα τα τουρνουά στο εξωτερικό εκτός από ένα. Και επειδή
συμμετείχα στην Ομοσπονδία, αυτό το πλάνο που έχει καταρτιστεί από τον
κο Σάντος για την Εθνική την Κ15, Εθνική την οποία ήμασταν μέχρι και
πριν από 2 χρόνια, από τις λίγες χώρες που δεν την είχαμε. Για την
Εθνική Κ15 υπάρχει μία βάση δεδομένων στην ΕΠΟ στην οποία όλοι οι
περιφερειακοί προπονητές και οι ομοσπονδιακοί προπονητές βάζουν τα
παιδιά που είναι γεννημένα από το 1996 μέχρι το 2000. Μέχρι πέρυσι που
σταμάτησε η συνεργασία μου με την Ομοσπονδία υπήρχαν σε αυτή τη βάση
1200 παιδιά. Επομένως ακόμη και αν φύγει ο κος Σάντος, μένει μια
κληρονομιά για την οποία πρέπει να υπάρχει διοικητική βούληση και να
ακολουθηθεί από όλους τους επόμενους. Είναι ενας θησαυρός. Εκεί υπάρχει
μία πλήρης αξιολόγηση των παιδιών τόσο ως προς τα τεχνικά χαρακτηριστικά
όσο και ως προς τη συμπεριφορά τους και τον χαρακτήρα τους. Όποιος
όμως αξιολογεί κάποιον πρέπει να αξιολογηθεί και αυτός. Για παράδειγμα,
εάν κάποιος προπονητής αξιολογήσει κάποιο ποδοσφαιριστή και κρίνει ότι
δεν αξίζει να παίξει στην Εθνική ομάδα και μετά από 3 χρόνια ο
ποδοσφαιριστής παίζει στην Εθνική ομάδα και είναι μάλιστα από τους
καλύτερους, τότε ο προπονητής δείχνει ότι δεν ξέρει να κάνει σωστά τη
δουλειά του και πρέπει να αποχωρήσει. Όλοι όμως πρέπει να αξιολογηθούν
όχι στα λόγια, γιατί τα λόγια πετάνε και φεύγουνε. Γραπτά.
Αν μπορούσες να αλλάξεις δύο πράγματα στο Ελληνικό ποδόσφαιρο ποιά θα ήταν αυτά;
Το
πρώτο είναι οι αγωνιστικοί χώροι και γενικότερα τα γήπεδα. Θα ήθελα να
υπάρχουν ομορφότερα γήπεδα. Και το δεύτερο είναι οι συμπεριφορές. Αυτές
είναι που με ενοχλούνε περισσότερο. Ποδοσφαιριστών, παραγόντων, φιλάθλων
και όλων όσων εμπλέκονται με το ποδόσφαιρο. Στις συμπεριφορές
περιλαμβάνω όλα όσα με ενοχλούν. Ο τρόπος που βλέπουν το ποδόσφαιρο, οι
διενέξεις.
Η βία μπορεί να αντιμετωπιστεί;
Όχι, η βία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί.
Η βία μέσα στα γήπεδα;
Για
να αντιπετωπιστεί η βία μέσα στα γήπεδα θα πρέπει οι ισχυροί να
αλλάξουν τη συμπεριφορά τους. Να μην δυναμιτίζουν την ατμόσφαιρα, να μην
δημιουργούν ιδιωτικούς στρατούς και άτομα εκτός του ποδοσφαίρου να μη
προσπαθούν να δημιουργήσουν προβλήματα και να μεταφέρουν μέσα στο γήπεδο
γεγονότα και καταστάσεις που δεν έχουν καμμία σχέση με το ποδόσφαιρο.
Επομένως πιστεύεις ότι μπορεί να αντιπετωπιστεί αλλά δεν υπάρχει βούληση.
Όχι,
δεν υπάρχει. Ορισμένους τους βολεύει να υπάρχει βία μέσα στους
αγωνιστικούς χώρους ούτως ώστε να φεύγει από τους δρόμους. Όσο θα
υπάρχει αυτό το "βόλεμα" και δεν θα γίνεται κάτι για να προστατευθεί το
προϊόν από αυτούς που το έχουν και κερδίζουν από αυτό το προϊόν τότε η
βία δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί ποτέ. Και θα έχουμε συνεχώς
κρούσματα με ξυλοδαρμούς, εισόδους στον αγωνιστικό χώρο, ανακοινώσεις
που θα βγαίνουν στο ημίχρονο και στο τέλος των αγώνων και όλα τα
υπόλοιπα.
Θέλω να μου πείς λίγα πράγματα και τη γνώμη σου για τις ομάδες στις οποίες έχεις παίξει. Ξεκινάμε με τον Σαμψών Γιαννιτσών.
Ο
Σαμψών ιδρύθηκε το 1988 αλλά έχει διαλυθεί εδώ και περίπου 15-16 χρόνια
και δεν συμμετέχει στα πρωταθλήματα της Ένωσης. Ήμασταν οι πρώτοι που
παίξαμε μπάλα στην ομάδα. Ξεκινήσαμε από τη Γ' Ερασιτεχνική. Ήμασταν μια
παρέα παιδιών που πηγαίναμε σχολείο στο 1ο Δημοτικό Γιαννιτσών.
Ανεβήκαμε τρεις κατηγορίες και παίξαμε μια χρονιά στην Α' Ερασιτεχνική,
το 1990-1991 και μετά αρκετοί φύγαμε και πήγαμε σε άλλες ομάδες. Εγώ
πήγα στον Εδεσσαϊκό, κάποια άλλα παιδιά πήγανε στην Αναγέννηση
Γιαννιτσών, κάποια άλλα στην Αξό. Από εκείνη την παρέα παίξαμε
επαγγελματικά ποδόσφαιρο εγώ και ο Γιάννης Γυριχίδης.
Για τον Εδεσσαϊκό.
Ο
Εδεσσαϊκός αυτή τη στιγμή είναι στο πρωτάθλημα της Α' Ερασιτεχνικής. Η
ομάδα ζει πολύ δύσκολες στιγμές. Φέτος δεν τους έχω παρακολουθήσει
καθόλου αλλά από ότι συζητάω η ομάδα έχει αρκετά νεαρά παιδιά αλλά το
μέλλον για τον Εδεσσαϊκό δεν είναι ευοίωνο.
Ολυμπιακός
Ο
Ολυμπιακός φέτος με μπερδεύει. Είναι μια καινούρια ομάδα, άλλαξε
πολλούς ποδοσφαιριστές με τη λήξη της περασμένης ποδοσφαιρικής περιόδου.
Έχει ποιότητα, έχει διάθεση, έχει πάθος, έχει όλα τα στοιχεία για να
κάνει μια καλή πορεία και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, αλλά υπάρχουν
παιχνίδια που είναι αργός, προβλέψιμος, χωρίς διάθεση. Δεν ξέρω τι θα
βγάλει η φετινή χρονιά για τον Ολυμπιακό. Ακόμη δεν έχω βγάλει
συμπέρασμα.
Άρης
Ο
Άρης είναι μια ομάδα που έχει προβλήματα από την αρχή της περιόδου.
Πολλά αμυντικά κενά. Στο διοικητικό κομμάτι γίνεται μεγάλη προσπάθεια
για να διορθωθούν κάποια πράγματα σχετικά με την υπαγωγή της ομάδας στο
άρθρο 99 αν και είναι λυπηρό για τον Άρη το ότι μέσα σε 10 χρόνια κάνει
αίτηση δύο φορές για να υπαχθεί σε άρθρο σχετικό με την πτώχευση και τη
μείωση των χρεών. Δεν γινόταν σωστή διαχείριση για 13-14 χρόνια και
είναι πάρα πολλά τα χρέη τα οποία έχουν συσσωρευτεί. Αγωνιστικά ο Άρης
έχει καλή επιθετική γραμμή αλλά κακή μεσοαμυντική γραμμή.
Το Campion.gr ασχολείται αρκετά με το ρεπορτάζ του ΠΑΣ Γιάννινα. Θα ήθελα να μου πεις τη γνώμη σου για την ομάδα.
Ο
ΠΑΣ Γιάννινα πέρυσι ήταν η ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος, έχετε
βαρεθεί να το ακούτε αυτό ε; (γέλια) Φέτος με την επιστροφή του Ντε
Βινσέντι δεν ξέρω κατά πόσο θα βρεθεί η ισορροπία με τον Ντε Βινσέντι,
τον Τσάβες και τον Ίλιτς μέσα στην ομάδα. Είναι τρεις ποδοσφαιριστές που
όλοι τους διεκδικούν πρωταγωνιστικό ρόλο. Αν μπορέσει να
βρεθεί ισορροπία, τότε θα είναι πάλι μια πάρα πολύ καλή χρονιά για τον
ΠΑΣ. Ο αποκλεισμός από τις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις ήταν τεράστιο πλήγμα
για την ομάδα και επειδή δεν είναι πάρα πολλά τα χρόνια που σταμάτησα να
παίζω ποδόσφαιρο, πιστεύω πως ήταν μεγάλη και η απογοήτευση των
ποδοσφαιριστών. Είδαν το όνειρο της συμμετοχής στις Ευρωπαϊκές
διοργανώσεις να φεύγει μέσα από τα χέρια τους χωρίς αυτοί να έχουν τη
παραμικρή ευθύνη. Είναι μια ιστορική ομάδα με πάρα πολύ κόσμο και τα
Γιάννενα είναι μία από τις λίγες πόλεις που οι φίλαθλοι υποστηρίζουν την
ομάδα της πόλης.
