H αβάσταχτη γοητεία του ιρλανδικού πρωταθλήματος

Γράφει ο Μάνος Κασσωτάκης από το topleague.gr
Το πρωτάθλημα της Ιρλανδίας επιστρέφει απόψε κι αναμένεται να δώσει καινούργιο ενδιαφέρον στις Παρασκευές (τότε διεξάγονται τα τελευταία χρόνια οι περισσότερες αναμετρήσεις), κυρίως στους παίκτες του στοιχήματος.
Είναι γεγονός ότι το στοίχημα έκανε ευρύτερα γνωστό στην Ελλάδα το συγκεκριμένο πρωτάθλημα που -στερείται της
λάμψης άλλων πρωταθλημάτων κι- υστερεί ακόμα και στη σύγκριση με πρωταθλήματα όπως αυτό της Σκωτίας.
Όσον αφορά τη διεξαγωγή το πρωτάθλημα μοιάζει με αυτό της Σκωτίας, μιας και συμμετέχουν 12 ομάδες και διεξάγονται 33 αγωνιστικές.
Στα πρότυπα των βρετανικών πρωταθλημάτων εκτός από τη συγκομιδή πόντων μετρά η διαφορά τερμάτων, με την τελευταία ομάδα να υποβιβάζεται άμεσα και την προτελευταία (11η στην τελική κατάταξη) να αντιμετωπίζει τη 2η της πρώτης κατηγορίας με έπαθλο τη συμμετοχή στη μεγάλη κατηγορία.
Σε ημιερασιτεχνική κατάσταση το πρωτάθλημα της Ιρλανδίας, έχει πάντως τη δική του γοητεία, είναι αρκετά αμφίρροπο κι οι ομάδες που συμμετέχουν έχουν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία.
Η κρίση έχει ταλαιπωρήσει τις ομάδες τα τελευταία χρόνια κι οδήγησε στη διάλυση τη Sporting Fingal πρόπερσι.
Η ομάδα με τα περισσότερα τρόπαια είναι η Shamrock Rovers που πήρε το 16ο πρωτάθλημα της μετά από 16 χρόνια (!) τη σεζόν 2010. Κατέκτησε τον τίτλο και την επόμενη σεζόν, όμως τα δύο τελευταία χρόνια όχι μόνο δεν τα κατάφερε, αλλά πέρυσι έμεινε κι εκτός Ευρώπης, παρότι διέθετε το καλύτερο ρόστερ κι ήταν το μεγάλο φαβορί.
Δύο χρόνια πριν πάντως η Shamrock Rovers έκανε την απόλυτη υπέρβαση, μπαίνοντας στους ομίλους του Europa League. Επίτευγμα μοναδικό για μια ομάδα από ερασιτέχνες που δεν είχαν το ποδόσφαιρο ως μοναδική απασχόληση.
Καθόλου άσχημα για το σύλλογο που έφτασε μια ανάσα από τη χρεοκοπία το 2005 και σώθηκε χάρη στη συγκινητική συνεισφορά των οπαδών του. Μπορεί να γνώρισε μόνο ήττες στον 1ο όμιλο του Europa League (από την Tottenham, τον ΠΑΟΚ και τη Rubin Kazan που ήταν στον ίδιο γκρουπ), η συμμετοχή της όμως στους ομίλους της δεύτερης τη τάξει ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης ήταν αρκετή για να γεμίσει τα ταμεία της, να λύσει όλα τα οικονομικά της προβλήματα και ουσιαστικά να τη βοηθήσει να αλλάξει επίπεδο.
Το αντίπαλο δέος της Shamrock Rovers είναι η Shelbourne, δεύτερη σε τίτλους στην Ιρλανδία, όμως μόνο μόνιμη δεν είναι η παρουσία της τα τελευταία χρόνια στη μεγάλη κατηγορία. Η ομάδα που κατέκτησε 3 πρωταθλήματα σε 4 χρόνια (από το 2003 έως το 2006) υποβιβάστηκε το 2007 για να επιστρέψει το 2012, άντεξε όμως μόλις δύο σεζόν στη μεγάλη κατηγορία και γνώρισε πέρυσι άλλον ένα υποβιβασμό.
Τα δεδομένα αλλάζουν γρήγορα στο πρωτάθλημα της Ιρλανδίας όπου τα μεγάλα ονόματα δεν είναι στο απυρόβλητο κι οι βαριές φανέλες πολλές φορές παρασύρουν στο βυθό τις ομάδες.
Oι Bohemians μετά από δύο συνεχόμενους τίτλους το 2008 και το 2009, έχασαν τις τελευταίες αγωνιστικές το πρωτάθλημα το 2010, για να περάσουν τις υπόλοιπες σεζόν παλεύοντας για την επιβίωση τους στην κατηγορία, με την άνετη παραμονή να αποτελεί το φετινό τους στόχο.
Όσο για την κάτοχο του τίτλου St Patrick’s Athletic (που είναι πλέον το αντίπαλο δέος της Shamrock), χρειάστηκε να περιμένει 12 χρόνια για να κατακτήσει το πρωτάθλημα.
Ίσως η πιο ξεχωριστή ομάδα της κατηγορίας να είναι η Derry City, αφού το Derry ανήκει ουσιαστικά στη Βόρειο Ιρλανδία (!) με την πόλη να αποτελεί σημείο αναφοράς μετά τη “Ματωμένη Κυριακή” του 1972.
Στην 4η θέση πέρυσι οι Candystripes, έπαιξαν Ευρώπη, ενώ τα πάνε καλά και στα κύπελλα, έχοντας πάρει το League Cup του 2011 και το κύπελλο Ιρλανδίας το 2012.
Ο υποβιβασμός τους το 2009 ήταν μια παρένθεση, καθώς επέστρεψαν ως πρωταθλητές στη μεγάλη κατηγορία, με τα επιτεύγματα τους να υπογραμμίζουν κάτι που αναφέραμε μερικές παραγράφους νωρίτερα: Τα δεδομένα αλλάζουν γρήγορα στο πρωτάθλημα της Ιρλανδίας.
H Sligo Rovers -που είχε πάρει μόλις το δεύτερο πρωτάθλημα της ιστορίας της το 1951- πήρε τον τίτλο το 2012 και το κύπελλο Ιρλανδίας πέρυσι. Ήταν το τρίτο κύπελλο τα 4 τελευταία χρόνια για τη Sligo που προβάλλει ως διεκδικήτρια του φετινού τίτλου.
Υπάρχουν και ομάδες όπως οι Bray Wanderers και η UCD -που μπορεί να στερούνται τροπαίων- ο τρόπος που παλεύουν όμως για την παραμονή τους τα τελευταία χρόνια είναι συγκινητικός.
Η Drogheda Utd κατάφερε να παίξει Ευρώπη 4 φορές την τελευταία επταετία κι είναι δυσκολοκατάβλητη.
Dundalk και Cork City δείχνουν ανταγωνιστικές όπως και η Limerick, ενώ ακόμα και η νεοφώτιστη Athlone Town έχει το δικό της ξεχωριστό ρόλο στην ιστορία του πρωταθλήματος.
Υποβιβάστηκε το 1997, έφτασε μια ανάσα από τη διάλυση κι όχι μόνο κατάφερε να επιβιώσει αλλά και να μετακομίσει σε νέο γήπεδο το 2008. Η παρέμβαση των οπαδών είναι που την έσωσε από τον αφανισμό -όπως τη Shamrock Rovers- για να βρεθεί απόψε ξανά στη μεγάλη κατηγορία.
Σε ένα πρωτάθλημα που στερείται αίγλης, ξεχειλίζει όμως από ρομαντισμό κι αγάπη για τη φανέλα. Είναι το πρωτάθλημα της Ιρλανδίας, το πρωτάθλημα της …Παρασκευής που ανοίγει απόψε την αυλαία του για τους λάτρεις -όχι μόνο του στοιχήματος αλλά- ενός ποδοσφαίρου άλλων εποχών.