Τώρα ποιος φταίει στον Παναθηναϊκό;

Του Διονύση Βραϊμάκη

ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΘΥΜΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ, ΑΣ ΘΥΜΩΣΕΙ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ

Το Περιστέρι πετάει με κατεύθυνση έναν ακόμα μεγάλο τελικό στην ιστορία του. Δύσκολο να φτάσει; Δύσκολο! Όσο δύσκολη εθεωρείτο η πρόκριση όταν η κλήρωση τον έφερε απέναντι στον Παναθηναϊκό, αλλά τα κατάφερε. Ο Ατρόμητος του Τραϊνού – που έφυγε ως αποτυχημένος από τα κιτρινόμαυρα Σπάτα και τώρα προχωράει από άθλο σε άθλο – μοιράζει πόνο και αθροίζει «μπράβο», σαν και αυτό χθες από τον Σραματσόνι.

Καθάρισε με ισοπαλία μέσα στην Τούμπα τον ΠΑΟΚ!

Αποδιοργάνωσε την αήττητη ΑΕΚ του Πογιέτ και τη νίκησε!

Έσβησε το τελευταίο φως ελπίδας τού Παναθηναϊκού για να σώσει κάτι από την καταστροφική χρονιά και τον απέκλεισε από το Κύπελλο χωρίς ήττα σε δύο αγώνες και χωρίς να δεχτεί γκολ!

Και εδώ τελειώνουν τα μπλε θαυμαστικά και αρχίζουν τα πράσινα ερωτηματικά. Ο Ατρόμητος ήταν άξιος νικητής απέναντι σε έναν άτολμο, ακίνδυνο και ανάξιο αντίπαλο όπως ο χθεσινός – μάλλον ΚΑΙ ο χθεσινός – Παναθηναϊκός. Για τον οποίο τελείωσαν οι δικαιολογίες και άρχισαν τα ψελλίσματα του Ιταλού για τις πολλές απουσίες και για το φοβερό γκολ του Στόιτσεφ – του μόνου, λέει ο Ιταλός, που έκανε τη διαφορά στον αγώνα. Ήμαρτον…

Ο Παναθηναϊκός ήταν στο Περιστέρι μια ποδοσφαιρική μουντζούρα. Μια ομάδα-ναυάγιο, με παίκτες λιπόθυμους από το βάρος ενός τόσο κρίσιμου αγώνα και μιας τόσο μεγάλης φανέλας. Κάκιστοι ο Αμπέντ, ο Εσιέν, ο Κλωναρίδης, ο Καλτσάς, ο Λουντ. Κάκιστος, με τρισάθλιο κοουτσάρισμα και το Ιταλός που κράτησε για 64΄ λεπτά στον πάγκο τον Μπεργκ (σε έναν αγώνα που παιζόταν το υπόλοιπο της χρονιάς) και συνέχισε να πειραματίζεται με συστήματα και παίκτες λες και είναι περίοδος προετοιμασίας.

Ποιος φταίει για τον νέο εφιάλτη του Παναθηναϊκού; Η διαιτησία; Ο Κοντονής; Ο Πειραιάς; Η αστυνομία; Τα εισιτήρια που δεν πήρε;

Τελειώνοντας, θα κλείσω όπως ακριβώς έκλεινε το χθεσινό άρθρο σε αυτήν τη γωνιά της Live, με τον τίτλο «Να αποφύγει την καταστροφή»:

«Και, εν τέλει, ας πάψει ο Παναθηναϊκός να θυμώνει πάντα με τους άλλους, έστω δικαιολογημένα. Ας θυμώσει μια φορά με τον εαυτό του. Υπάρχουν επαρκείς αιτίες για να το κάνει».

(ΠΗΓΗ: http://harddog-sport.blogspot.gr/2016/02/blog-post_47.html)

(Δημοσιεύεται στη Live Sport της Πέμπτης με τίτλο «Ο άθλος του Τραϊανού κι ο εφιάλτης»)