Βασιλιάδες χωρίς στέμμα - 26 θρύλοι του ποδοσφαίρου που δεν κατέκτησαν ποτέ το Τσάμπιονς Λιγκ

Το Τσάμπιονς Λιγκ είναι το όνειρο κάθε ποδοσφαιριστή. Είτε γίνει τελικά επαγγελματίας, είτε όχι, για μια ζωή ονειρεύεται τη στιγμή που θα σηκώσει το "Ιερό Δισκοπότηρο του Ευρωπαϊκού Ποδοσφαίρου".

Στους περισσότερους, δυστυχώς, δε δίνεται ποτέ αυτή η ευκαιρία. Βέβαια υπάρχουν και οι τυχεροί που τα καταφέρνουν. Υπάρχει όμως και μια κατηγορία ποδοσφαιριστών που ήταν οι κορυφαίοι, ή από τους κορυφαίους της εποχής τους, αλλά πάνω που έφτασαν στη πηγή για να πιουν νερό, τελικά δεν τα κατάφεραν.

Παρακάτω θα δούμε 26 από αυτούς, που παρόλο που αποτελούν θρύλους τους ποδοσφαίρου και σημεία αναφοράς, δεν στέφθηκαν ποτέ Πρωταθλητές Ευρώπης.

1. Γκαμπριέλ Μπατιστούτα

Ο Γκαμπριέλ Ομάρ Μπατιστούτα υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους επιθετικούς παγκοσμίως της δεκαετίας του 1990 και του ποδοσφαίρου της Αργεντινής. Θρύλος της Φιορεντίνα της οποίας τη φανέλα φόρεσε για 9 χρόνια κάνοντας τους φίλους των "Βιόλα" να τον λατρεύουν σαν θεό και τους υπόλοιπους φιλάθλους να τον υμνούν. Προτίμησε να παραμείνει στη Φλωρεντία, κλείνοντας τα αυτιά του στις "σειρήνες" αμέτρητων άλλων Ευρωπαϊκών συλλόγων, γεγονός που ίσως να του στοίχισε την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Επίσης στην καριέρα του φόρεσε τις φανέλες των Μπόκα Τζούνιορς, Ρίβερ Πλέιτ, Ρόμα και Ίντερ. Με τη φανέλα των Μιλανέζων έφτασε τη σεζόν 2002-2003 μέχρι τα ημιτελικά του θεσμού.
2. Τζανλουίτζι Μπουφόν

Ο τελικός του 2015 απέναντι στη Μπαρσελόνα δεν ήταν ο πρώτος του (έχει άλλη μια συμμετοχή σε τελικό, το 2003 με αντίπαλο τη Μίλαν) αλλά ίσως να ήταν ο τελευταίος του. Ο Μπουφόν έχει κερδίσει σχεδόν τα πάντα στην καριέρα του (και Μουντιάλ το 2006), όμως κινδυνεύει να γίνει ο μοναδικός από τους μεγάλους τερματοφύλακες της τελευταίας 20ετίας που δε θα καταφέρει να κερδίσει το Τσάμπιονς Λιγκ (Όλιβερ Καν, Ίκερ Κασίγιας, Έντβιν Βαν Ντερ Σάαρ, Ντίντα και Πετρ Τσεχ το "σήκωσαν" τουλάχιστον μια φορά).

3. Λίλιαν Τουράμ

Ο Λιλιάν Τουράμ υπήρξε μέλος της μεγάλης Πάρμα του Αλμπέρτο Μαλεζάνι που κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1999 και η οποία μοιάζει να καταδίκασε τους κορυφαίους παίκτες της να μην ξανασηκώσουν Ευρωπαϊκή κούπα για το υπόλοιπο της καριέρας τους (Κρέσπο, Βερόν, Μπουφόν, Φάμπιο Καναβάρο, Ντίνο Μπάτζιο, Κιέζα).

Ο Γάλλος αμυντικός πήγε το 2001 στη Γιουβέντους μαζί με τον Μπουφόν και το 2003 αγωνίστηκε στον χαμένο τελικό του Ολντ Τράφορντ απέναντι στη Μίλαν.

Σε ένα παράξενο παιχνίδι της μοίρας, ο Τουράμ υπέγραψε στη Μπαρσελόνα το καλοκαίρι του 2006, μόλις η Καταλανική ομάδα είχε στεφθεί Πρωταθλήτρια Ευρώπης για δεύτερη φορά στην Ιστορία της στον τελικό με την Άρσεναλ στο Παρίσι. Η επόμενη κατάκτηση του τροπαίου για τους "Μπλαουγκράνα" ήρθε το 2009, δηλαδή την πρώτη σεζόν μετά την αποχώρηση του από τη Βαρκελώνη.
4. Ρομάριο

Ο Ρόμαριο έφτασε την πηγή το 1994, αλλά δεν ήπιε νερό. Βασικό μέλος της Μπαρσελόνα του Γιόχαν Κρόιφ, η οποία αντιμετώπισε στον τελικό της Αθήνας τη Μίλαν και ηττήθηκε 4-0. Ο Βραζιλιάνος, κάτοχος του Μουντιάλ επίσης την ίδια χρονιά, δεν κατάφερε να φτάσει άλλη φορά τόσο κοντά στην κορυφή της Ευρώπης. Στην τεράστια καριέρα του, εκτός από την Μπαρσελόνα, αγωνίστηκε και στις Βαλένθια, Αϊντχόβεν, Βάσκο Ντα Γκάμα, Φλαμένγκο.
5. Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα

Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα απέχει παρασάγγας από τον συμπατριώτη του, Λιονέλ Μέσι, που έχει κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ 4(!) φορές. Παρότι φόρεσε τις φανέλες των Μπαρσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης, Νάπολι και Σεβίλλης δεν κατέκτησε ποτέ την κορυφή της Ευρώπης. Βέβαια με την Εθνική Αργεντινής κατέκτησε την κορυφή του Κόσμου κατακτώντας το Μουντιάλ του 1986 στα γήπεδα του Μεξικό. Με τη Νάπολι κατέκτησε 2 Πρωταθλήματα Ιταλίας και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ του 1989.

6. Λόταρ Ματέους

Με τεράστια καριέρα με τη φανέλα της Ίντερ, της Εθνικής Γερμανίας και της Μπάγερν Μονάχου. Σπουδαίες στιγμές γεμάτες τίτλους και διακρίσεις, ωστόσο τη κορυφή της Ευρώπης δεν κατάφερε να την "πατήσει" σε συλλογικό επίπεδο.

Μέλος της Μπάγερν του 1987, όταν στον τελικό της Βιέννης οι "Βαυαροί" ηττήθηκαν από την Πόρτο του Άρτουρ Ζόρζε, μέλος επίσης της Μπάγερν του 1999 στο Καμπ Νου όταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σκόραρε δύο φορές στις καθυστερήσεις "κλέβοντας" τον τίτλο μέσα από τα χέρια τους.

Δεν ήταν εκεί όταν το 2001 η Μπάγερν κέρδισε τη Βαλένθια στα πέναλτι στον τελικό του Σαν Σίρο και στέφθηκε Πρωταθλήτρια Ευρώπης για πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια.
7. Γιούργκεν Κλίνσμαν

Όπως ο Ματέους, έτσι και ο συμπατριώτης του, ο Γιούργκεν Κλίνσμαν, παρότι έκανε τεράστια καριέρα με την Εθνική Γερμανίας (Παγκόσμιος Πρωταθλητής 1990, Πρωταθλητής Ευρώπης 1996), δεν κατάφερε ποτέ να κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ. Φόρεσε, μεταξύ άλλων, τη φανέλα των Μπάγερν, Ίντερ, Μονακό και Τότεναμ κατακτώντας μάλιστα 2 φορές το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (Ίντερ 1991, Μπάγερν 1996), ενώ με τους Βαυαρούς αναδείχθηκε Πρωταθλητής Γερμανίας τη σεζόν 1996-1997.

8. Φάμπιο Καναβάρο

Παρά το γεγονός ότι διεκδίκησε το τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ με τις φανέλες της Γιουβέντους, της Ίντερ και της Ρεάλ Μαδρίτης, ο σπουδαίος Ιταλός δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει ούτε καν στον τελικό. Μάλιστα, η θητεία του στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου συνέπεσε με την περίοδο των απανωτών αποκλεισμών των Μαδριλένων στη φάση των "16".

Ουσιαστικά, ο ημιτελικός ανάμεσα στην Ίντερ και τη Μίλαν το 2003 ήταν η μεγαλύτερη του ευκαιρία.

9. Ερίκ Καντονά

Ο "Βασιλιάς Ερίκ" όπως τον αποκαλούν οι φίλοι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δεν έγινε ποτέ Πρωταθλητής Ευρώπης. Ο εμβληματικός αρχηγός των "Μπέμπηδων" αποσύρθηκε από την ενεργό δράση σε ηλικία 31 ετών το 1997. Μόλις 2 χρόνια πριν κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ η Γιουνάιτεντ στον αλησμόνητο τελικό της Βαρκελώνης. Ενώ έφυγε από τη Μαρσέιγ επίσης δύο χρόνια πριν κατακτήσει και αυτή το Τσάμπιονς Λιγκ το 1993.
10. Πάβελ Νέντβεντ

Το 2003 ήταν η χρονιά του. Κατέκτησε το δεύτερό του Πρωτάθλημα με τη φανέλα της Γιουβέντους, κέρδισε τη "Χρυσή Μπάλα" και οδήγησε τους "Μπιανκονέρι" στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.

Στον επαναληπτικό ημιτελικό με τη Ρεάλ και ενώ η πρόκριση έχει σχεδόν κριθεί, δέχεται κίτρινη κάρτα λίγα λεπτά πριν το τέλος και γονατίζει στο χορτάρι καθώς συνειδητοποιεί ότι θα χάσει τον τελικό. Στο Ολντ Τράφορντ η "Μεγάλη κυρία" γνωρίζει την ήττα στα πέναλτι από τη Μίλαν του Αντρέι Σεβτσένκο και ο Τσέχος μέσος χάνει τη μεγαλύτερη ευκαιρία της καριέρας του να σηκώσει το Τσάμπιονς Λιγκ.

11. Πατρίκ Βιεϊρά

'Ενας από τους κορυφαίους μέσους της δεκαετίας του 1990 και των πρώτων χρόνων της χιλιετίας που διανύουμε, καθώς και μια ηγετική φυσιογνωμία της σπουδαίας Άρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ.

Ο Βιεϊρά αποτελεί κλασική περίπτωση παίκτη που κατέκτησε σχεδόν τα πάντα εκτός από το Τσάμπιονς Λιγκ. Μουντιάλ και Euro με την εθνική Γαλλίας, τρία πρωταθλήματα Αγγλίας και άλλα τόσα Ιταλίας, Κύπελλα, Σούπερ Καπ και πολλοί άλλοι τίτλοι κοσμούν τη συλλογή του.

Οι μεγαλύτερες πορείες της Άρσεναλ επί των ημερών του τερματίστηκαν στα προημιτελικά (δύο φορές), ενώ την πρώτη κιόλας χρονιά μετά την αποχώρησή του για τη Γιουβέντους ηττήθηκε από την πρώην ομάδα του στους "8" της διοργάνωσης. Ήταν η σεζόν 2005-06 όπου οι "Κανονιέρηδες" έφτασαν μέχρι τον τελικό και ηττήθηκαν από τη Μπαρσελόνα.

Και φτάνουμε στο απίστευτο. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Ίντερ, όταν στα μέσα της τέταρτης σεζόν του με τη φανέλα των "Νερατζούρι" δόθηκε δανεικός στη Μάντσεστερ Σίτι (2010). Λίγους μήνες αργότερα είδε τους πρώην συμπαίκτες του από την τηλεόραση να κερδίζουν το Τσάμπιονς Λιγκ στον τελικό με τη Μπάγερν.

12. Ρομπέρτο Μπάτζιο

Από το 1985 μέχρι το 1990 αγωνίστηκε στη Φιορεντίνα, χρονικό διάστημα στο οποίο η Μίλαν κέρδισε δυο Κύπελλα Πρωταθλητριών (1989 και 1990). Από το 1990 εως το 1995 φόρεσε τη φανέλα της Γιουβέντους και είδε τη Μίλαν να σηκώνει άλλη μία φορά την κούπα (1994).

Το καλοκαίρι του 1995 λοιπόν το σκέφτηκε καλά και αποφάσισε να πάρει μεταγραφή στη Μίλαν μπας αλλάξει η τύχη του. Τότε κατάλαβε ότι κάποιος του... κάνει πλάκα. 'Εμεινε δύο χρόνια στους "Ροσονέρι" και είδε τη Γιούβε από την τηλεόραση να αγωνίζεται ισάριθμες φορές στον τελικό και να κερδίζει τη μία.

13. Ερνάν Κρέσπο

Χαμένος ημιτελικός με την Ίντερ το 2003 και με την Τσέλσι το 2004. Το 2005 έμοιαζε να έχει έρθει η μεγάλη στιγμή. Στον τελικό της Κωνσταντινούπολης ο Αργεντίνος σκόραρε δύο φορές και η Μίλαν (στην οποία αγωνιζόταν σαν δανεικός) προηγείτο της Λίβερπουλ με 3-0 στο ημίχρονο. Η συνέχεια είναι γνωστή. Οι "Κόκκινοι" ισοφάρισαν μέσα σε έξι λεπτά, το παιχνίδι πήγε στα πέναλτι και τα υπόλοιπα είναι Ιστορία.

Έκτοτε δεν ξαναβρέθηκε ποτέ τόσο κοντά στην κατάκτηση του τίτλου. Επέστρεψε στην Ίντερ όπου αγωνίστηκε μέχρι το 2009 και όπως ακριβώς συνέβη στην περίπτωση του Βιεϊρά, μόλις έφυγε είδε τους "Νερατζούρι" να το "σηκώνουν" στο Μπερναμπέου απέναντι στη Μπάγερν το 2010.

14. Ρονάλντο

Για δώδεκα χρόνια αγωνιζόταν στο κορυφαίο επίπεδο με τις φανέλες της Μπαρσελόνα, της Ίντερ, της Ρεάλ Μαδρίτης και της Μίλαν. Κι όμως, όχι μόνο δεν κέρδισε ποτέ το Τσάμπιονς Λιγκ αλλά δεν έφτασε ούτε στον τελικό. Ο ημιτελικός του 2003 με τη Ρεάλ Μαδρίτης είναι ο,τι πιο κοντινό σε τελικό έχει να επιδείξει στην καριέρα του.

Το στοιχείο που κάνει την ιστορία του πιο τραγική από εκείνες των υπόλοιπων παικτών που βρίσκονται σε αυτή τη λίστα είναι το εξής. Το 2007 η Μίλαν πήρε το τρόπαιο στον τελικό της Αθήνας, όμως ο Ρονάλντο ο οποίος είχε μεταγραφεί στην Ιταλική ομάδα τον Ιανουάριο δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής καθώς είχε αγωνιστεί στην πρώτη φάση της διοργάνωσης με τη φανέλα της Ρεάλ.

15. Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς

Μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει στεφθεί Πρωταθλητής με έξι διαφορετικούς συλλόγους σε τέσσερις χώρες, ίσως όμως να αντάλλασσε μερικά από αυτά με ένα Τσάμπιονς Λιγκ.

Με τη Γιουβέντους έφτασε δύο φορές στα προημιτελικά, με την Ίντερ αποκλείστηκε τρεις συνεχόμενες φορές στους "16", ενώ όταν πήρε μεταγραφή στη Μπαρσελόνα ηττήθηκε από την πρώην ομάδα του στα ημιτελικά, στην πορεία των "Νερατζούρι" για την κατάκτηση του τροπαίου το 2010.

Κάπως έτσι κατέληξαν και οι επόμενες απόπειρες του Ζλάταν να κερδίσει το πολυπόθητο τρόπαιο, καθώς τα δυο χρόνια που αγωνίστηκε στη Μίλαν δεν έφτασε ποτέ πιο μακριά από τα προημιτελικά, ενώ κάτι αντίστοιχο έχει συμβεί και στη μέχρι τώρα τριετία που βρίσκεται στην Παρί Σεν-Ζερμέν.

Η Γαλλική ομάδα έχει τρεις σερί χαμένους προημιτελικούς (2013, 2014, 2015) και στα 34 του ο Σουηδός σταρ ευελπιστεί να βάλει τέλος σε αυτή την παράδοση ώστε να προλάβει να πανηγυρίσει την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ πριν έρθει η ώρα να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.
16. Κριστιάν Βιέρι

Ο Κριστιάν Βιέρι αποτέλεσε ένα από τους μεγαλύτερους "κανονιέρηδες" των Ευρωπαϊκών γηπέδων της δεκαετίας του '90 και των αρχών του 2000. Μεταξύ άλλων φόρεσε τις φανέλες των Γιουβέντους, Ίντερ, Λάτσιο, Μίλαν, Φιορεντίνα, Ατλέτικο Μαδρίτης και Μονακό. Τη σεζόν 1996-97 έφτασε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ με τη Γιούβε αλλά είδε τη Ντόρτμουντ να κατακτά το πολυπόθητο τρόπαιο, ενώ έφτασε στα ημιτελικά του θεσμού με Μίλαν και Ίντερ.
17. Στάνλεϊ Μάθιους

Κάτοχος της πρώτης Χρυσής Μπάλας στην Ιστορία του ποδοσφαίρου (1956), ο Στάνλεϊ Μάθιους είναι ένας από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές που έχει αναδείξει το ποδόσφαιρο της Μεγάλης Βρετανίας. Κυπελλούχος Αγγλίας το 1953 με τη Μπλάκπουλ, ενώ το 1965 πήρε τον τίτλο του Ιππότη.
18. Γκόρντον Μπανκς

Ο Γκόρντον Μπανκς απότελεί έναν από τους κορυφαίους τερματοφύλακες στην Ιστορία του ποδοσφαίρου. Παγκόσμιος Πρωταθλητής με την Εθνική Αγγλίας το 1966, δεν κατάφερε ποτέ με τη Λέστερ ή τη Στόουκ να διεκδικήσει κάποιο Ευρωπαϊκό τίτλο.
Η απόκρουση που έκανε σε σουτ του Πελέ (φωτό) στο Μουντιάλ του 1970, θεωρείται ως μία από τις κορυφαίες που έχουν γίνει ποτέ σε Παγκόσμιο επίπεδο.
19. Μπόμπι Μουρ

Συμπαίκτης του Μπανκς στην Εθνική Αγγλίας που κατέκτησε το Μουντιάλ του 1966, ο Μπόμπι Μουρ ήταν "αφιερωμένος" στη Γουέστ Χαμ, στην οποία πέρασε τα 16 από τα 20 χρόνια της επαγγελματικής του καριέρας. Με την ομάδα του Λονδίνου κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας και το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, ενώ το "6" που φορούσε έχει αποσυρθεί προς τιμήν του.
20. Λεβ Γιασίν

Ο Λεβ Γιασίν, όπως και ο Γκόρντον Μπανκς αποτελεί έναν από τους κορυφαίους τερματοφύλακες στην Ιστορία του ποδοσφαίρου. Στην καριέρα του φόρεσε μόνο την φανέλα της Ντιναμό Μόσχας, ενώ στο μεταξύ κατέκτησε και το πρωτάθλημα ΕΣΣΔ με την ομάδα χόκεϊ του συλλόγου! Λόγω του ιδιόμορφου με τη Σοβιετική Ένωση και του καθεστώτος που υπήρχε στις μεταγραφές, δεν μπόρεσε να αγωνιστεί σε ομάδα που να διεκδικούσε με περισσότερες αξιώσεις την κορυφή της Ευρώπης. Το 1960 κατέκτησε το Euro με την Σοβιετική Ένωση, περίοδο που η ΕΣΣΔ ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης και στο μπάσκετ. Το αναφέρουμε αυτό γιατί εκτός της συγκεκριμένης χώρας, ΜΟΝΟ Η ΕΛΛΑΔΑ έχει πετύχει κάτι τέτοιο.
21. Ντίνο Τζοφ

Σειρά στους μεγάλους τερματοφύλακες στην Ιστορία του ποδοσφαίρου, παίρνει ο Ντίνο Τζοφ. Κατέκτησε τόσο το Euro του 1968, όσο και το Μουντιάλ του 1982 με την Εθνική Ιταλίας αλλά σε συλλογικό επίπεδο, το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ του 1990 με τη Γιουβ'εντους είναι ο μόνος Ευρωπαϊκός τίτλος που έχει κατακτήσει.
22. Τζιανκάρλο Αντονιόνι

Συμπαίκτης του Τζοφ στην Εθνική Ιταλίας που κατέκτησε το Μουντιάλ του 1982, ο Τζιανκάρλο Αντονιόνι φόρεσε στην επαγγελματική του καριέρα μόνο τη φανέλα της Φιορεντίνα (αν εξαιρέσουμε 2 χρόνια στην Αστιμακόμπι και άλλα 2 στη Λωζάνη). Εξαιρετικός μέσος, από τους μεγαλύτερους της γενιάς του και Κυπελλούχος Ιταλίας το 1975.
23. Μάικλ Όουεν

Το "Παιδί Θαύμα" (Wonder Boy) του Αγγλικού ποδοσφαίρου και της Λίβερπουλ, επέλεξε να φύγει από την ομάδα του Μέρσεϊσάιντ το 2004, το καλοκαίρι δηλαδή πριν οι "Ρεντς" κατακτήσουν το Τσάμπιονς Λιγκ. Μέλος της μαγικής ομάδας του 2001 που κατέκτησε 5 τρόπαια (Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, Κύπελλο Αγγλίας, Λιγκ Καπ Αγγλίας, Τσάριτι Σιλντ), χρονιά στην οποία ο ίδιος κατέκτησε και τη Χρυσή Μπάλα. Ακολούθως πήγε στη Ρεάλ Μαδρίτης από την οποία έφυγε χωρίς να κατακτήσει τίποτα και στη συνέχεια αγωνίστηκε για τις Νιουκάσλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Στόουκ.
24. Γκεόργκι Χάτζι

Ο Γκεόργκι Χάτζι θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους μεσοεπιθετικούς της Ευρώπης των δεκαετιών 1980 και 1990 και ως ο καλύτερος Ρουμάνος ποδοσφαιριστής όλων των Εποχών. Ο "Μαραντόνα των Καρπαθίων" όπως είναι το προσωνύμιό του, στη τεράστια καριέρα του αγωνίστηκε σε Στεάουα Βουκουρεστίου, Μπαρσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης, Γαλατάσαράι και Μπρέσια. Έφτασε μέχρι τους "8" του Τσάμπιονς Λιγκ τόσο με τους Μπλαουγκράνα όσο και με τους Μπλάνκος. Με την ομάδα του Βουκουρεστίου έφτασε μέχρι τον τελικό του 1989 και κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ του 1987. Βασικό μέλος της μεγάλης Γαλατάσαράι της σεζόν 1999-2000 η οποία κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ.
25. Ζορζ Γουεά

Ο Ζορζ Γουεά, κάτοχος της Χρυσής Μπάλας του 1995 είναι ακόμη ένας θρύλος του ποδοσφαίρου που δεν ανέβηκε ποτέ στην κορυφή της Ευρώπης. Ίσως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχει βγάλει ποτέ η Αφρική, φόρεσε, μεταξύ άλλων στην καριέρα του τις φανέλες των Μίλαν, Παρί Σεν-Ζερμέν, Τσέλσι, Μονακό, Μάντσεστερ Σίτι και Μαρσέιγ.
26. Φραντζέσκο Τότι

Ο Φραντζέσκο Τότι είναι ο ορισμός του "One Club Man". Από το 1992 μέχρι σήμερα, δηλαδή 24 χρόνια, φοράει τη φανέλα της Ρόμα! Δεν ενέδωσε ποτέ σε καμία άλλη πρόταση και με τους Ρωμαίους έχει κατακτήσει 1 Πρωτάθλημα και 2 Κύπελλα Ιταλίας, ενώ με την Εθνική της πατρίδας του κατέκτησε το Μουντιάλ του 2006.
(Σημείωση: Στο θέμα δεν συμπεριλάβαμε τον Πελέ διότι δεν αγωνίστηκε ποτέ σε Ευρωπαϊκή ομάδα)