Οι... Ρωμιοί που λάτρεψαν οι Τούρκοι καλώντας τους στην εθνική της χώρας τους. Από τον «Πελέ» της γειτονικής χώρας Λεφτέρ Κιουτσουκαντωνιάδη, μέχρι τους Κασάπογλου, Ιορδάνου, αλλά και τον Νίκο Κόβη που διέπρεψε στη Μπεσίκτας.
«Ξέρω πως όταν πεθάνω θα τυλίξουν το φέρετρο μου με την ερυθρά ημισέληνο αλλά η καρδιά μου θα είναι γαλάζια με σταυρό»...
Ο ποδοσφαιρικός θεός των Τούρκων ήταν Έλληνας. Δεν ήταν ο μόνος. Τουλάχιστον τέσσερις Έλληνες ποδοσφαιριστές φόρεσαν τη φανέλα της Εθνικής Τουρκίας. Πρόκειται για τους Λευτέρη Κιουτσουκαντωνιάδη, Κώτσο Κασάπογλου, Νίκο Κόβη και Αλέκο Ιορδάνου.
Λευτέρης Αντωνιάδης ή Λεφτέρ Κιουτσουκαντωνιάδης (σ.σ.:Κιουτσούκ σημαίνει μικρός) όπως τον αποκαλούν οι Τούρκοι. Πρόκειται για την κορυφαία κατά πολλούς ποδοσφαιρική φυσιογνωμία στην ιστορία της Φενέρμπαχτσε αλλά και του τουρκικού ποδοσφαίρου.
Κατά την διάρκεια της καριέρας του (1941-1964) αγωνίστηκε σε 752 ματς πετυχαίνοντας 506 γκολ!
Άφησε την τελευταία πνοή του στις 13 Ιανουαρίου 2012 σε ηλικία 87 ετών. Στην κηδεία του παρέστησαν χιλιάδες Τούρκοι πολίτες προεξάρχοντος του πρωθυπουργού Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν, ενώ ακόμη και συντηρητικοί μουσουλμάνοι άναψαν ένα κεράκι στη μνήμη του, στην ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στην Πρίγκηπο.
Η ιστορία του Κιουτσουκαντωνιάδη μοιάζει με παραμύθι... Μεγάλωσε μαζί με τα 10 αδέρφια του στην Πρίγκηπο.
Υπηρέτησε τέσσερα χρόνια στον τουρκικό στρατό (1943-1947) για να ξεκινήσει την ποδοσφαιρική σταδιοδρομία του από τη Φενέρμπαχτσε.
Ο σπουδαίος Λεφτέρ διετέλεσε αρχηγός της Εθνικής Τουρκίας σκοράροντας κατά της Ελλάδας (23/4/1948, 3-1), γεγονός που πολλοί συμπατριώτες μας δεν είδαν με καλό μάτι εκείνη την εποχή χαρακτηρίζοντας τον «προδότη».
Αν και συνήθιζε κατά την ανάκρουση του τουρκικού ύμνου να βγάζει έξω από τη φανέλα τον σταυρό που φορούσε, ουδείς τόλμησε να τον αποδοκιμάσει.
Ο Λευτέρης Κιουτσουκαντωνιάδης αποτελούσε ιδιάζουσα περίπτωση. Αρχηγός της Εθνικής Τουρκίας, ένας Έλληνας, δηλωμένος χριστιανός ορθόδοξος που τιμούσε τα ήθη και τα έθιμα της πατρίδας του, μολονότι ποδοσφαιρικά εκπροσωπούσε την Τουρκία.
Ουσιαστικά παγιδευμένος ανάμεσα σε δύο πατρίδες και όμηρος των πολιτικοκοινωνικών εξελίξεων της εποχής.
Την δεκαετία του '50 ο Αντωνιάδης συγκαταλέγονταν στους κορυφαίους στράικερ του κόσμου. Έγραψε ιστορία σκοράροντας με τη φανέλα της εθνικής Τουρκίας στο Μουντιάλ του 1954 στη Γερμανία δύο γκολ.
Με τη Φενέρμπαχτσε, ο βραχύσωμος άσος έκανε πράγματα και θαύματα στη δεκαετία του '50 πετυχαίνοντας 423 γκολ σε 615 ματς!
Ο «Προφέσορας» όπως τον αποκαλούσαν ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής από τον πρωτάθλημα της Τουρκίας που μεταπήδησε σε ομάδα του εξωτερικού, παίζοντας το 1951 στη Φιορεντίνα, ενώ δεν υπήρξε ποδοσφαιρόφιλος στη γειτονική χώρα που να μην αναγνώριζε το μεγαλείο του.
Τη δεκαετία του ’60 χάρη στον Λεφτέρ πολλοί Τούρκοι τάσσονταν υπέρ της Φενέρμπαχτσε! Ο Αντωνιάδης πέρασε δύσκολες στιγμές κατά την διάρκεια των «Σεπτεμβριανών», στο οργανωμένο πογκρόμ της νύκτας της 6η Σεπτεμβρίου 1955 όπου προκλήθηκαν βίαια επεισόδια κατά των περιουσιών Ελλήνων πολιτών.
Τούρκοι εξτρεμιστές είχαν φτάσει έξω από την οικία του Αντωνιάδη απειλώντας τον. Στην πλέον κρίσιμη στιγμή, οπαδοί της Φενέρμπαχτσε κατάφεραν να αποτρέψουν τα χειρότερα υπερασπίζοντας το ίνδαλμα τους.
Για να τον τιμήσουν οι Τούρκοι, έδωσαν σε δρόμο της Πριγκήπου το όνομα του ενώ φιλοτέχνησαν και την προτομή του, η οποία βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το «Σουκρού Σαράτσογλου», έδρα της Φενέρμπαχτσε!
Το 1964 στη δύση της καριέρας του, ο Κιουτσουκαντωνιάδης, φόρεσε τη φανέλα της ΑΕΚ. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, τον είχε αποκαλέσει «Μπουγιούκ Αντωνιάδη» δηλαδή «μεγάλο Αντωνιάδη», ενώ ο Χακάν Σουκούρ, ένας από τους σπουδαιότερους γκολτζήδες όλων των εποχών στην Τουρκία, τον επισκεπτόταν συχνά προκειμένου να ακούσει τις συμβουλές του.
Κατέγραψε 46 συμμετοχές με την Εθνική Τουρκίας πετυχαίνοντας 21 γκολ.
Ο Κώτσος Κασάπογλου γνωστός και ως Κώστας Κασάπογλου γεννήθηκε την Πρωτοχρονιά του 1936 στην Πρίγκηπο της Κωνσταντινούπολης.
Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα το 1950 από την τοπική ομάδα του νησιού (Αντάλασρσπορ) και πολύ γρήγορα φάνηκε το ταλέντο του. Το 1953 πήγε στην ομάδα του Πέρα Κλουμπ και τρία χρόνια αργότερα 1956 πήρε μεταγραφή στην Ιστανμπούλσπορ όπου έκανε μεγάλη καριέρα ως επιθετικός.
Ήταν γρήγορος και καλός χειριστής της μπάλας. Για πολλά χρόνια ήταν αρχηγός της ομάδος. Αγωνίστηκε μέχρι το 1974.
Διακρίθηκε επίσης για τα εύστοχα πέναλτι. Τον αποκαλούσαν «Βασιλιά των πέναλτι».
Επίσης έπαιξε και στην ομάδα Βέφα SK. Είχε 11 συμμετοχές με την εθνική ομάδα της Τουρκίας. Απεβίωσε το 2016 στην Αθήνα.
Ο Νίκος Κόβης, ο οποίος έκανε καριέρα σε Παναθηναϊκό (1978/83) και ΟΦΗ (1983/85) προτού εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη αγωνίστηκε για μια πενταετία στην Μπεσίκτας (1973/78).
Μάλιστα κατέκτησε το Κύπελλο Τουρκίας σκοράροντας στον τελικό κόντρα στην Τράμπζονσπορ.
Εξαιρετικός κεντρικός αμυντικός έφτασε μέχρι την Εθνική Τουρκίας. Ο Κόβης μετά την απόσυρση του από την ενεργό δράση ακολούθησε καριέρα προπονητή σε Λεβαδειακό, Παναργειακό, Προοδευτική, Π.Α.Σ. Γιάννινα, Ε.Α. Ρεθυμνιακού, Αθηναϊκό, και Απόλλωνα Σμύρνης. Επίσης διετέλεσε τεχνικός διευθυντής στην ακαδημία του Παναθηναϊκού μέχρι το 2010.
Ο Αλέκος Ιορδάνου γεννήθηκε το 1938 και πραγματοποίησε τα πρώτα ποδοσφαιρικά του βήματα στην ελληνική ομάδα Πράσινα Πουλιά (ερασιτεχνική κατηγορία) σε ηλικία 14 ετών.
Το 1955 πήρε μεταγραφή στην τότε Ελληνική επαγγελματική ομάδα Αθλητικός Σύλλογος Πέραν και έπαιξε μέχρι το 1958. Εκείνη τη χρονιά μεταπήδησε στην Μπέικοζσπορ 1908 A.Ş όπου χάρη στις εξαιρετικές εμφανίσεις του, ως σέντερ μπακ κλήθηκε στην Εθνική Τουρκίας μετρώντας τρεις συμμετοχές.
Το καλοκαίρι του 1962 πείσθηκε να επιστρέψει στην Ελλάδα παίζοντας στην ΑΕΚ για εφτά σεζόν! Μάλιστα το 1965 έγινε μήλο της έριδος για ομάδες Μπάγερν Μονάχου και Μπεσίκτας. Μάλιστα η Μπεσίκτας επανήλθε και το 1968, αλλά η τότε διοίκηση της ΑΕΚ δεν τον παραχώρησε.
Τη διετία 1970-1971 συνέχισε τη σταδιοδρομία του στην Α΄ Εθνική, με τα χρώματα του Α.Ο. Αιγάλεω μετρώντας 58 συμμετοχές. Ήταν μάλιστα από τους βασικούς συντελεστές στην κατάκτηση από την αθηναϊκή ομάδα της 4ης θέσης, στην σεζόν 1970-71. Έκλεισε την αγωνιστική του σταδιοδρομία σαν παίκτης του Α.Ο. Κορωπίου (1971-72). Στα μέσα της δεκαετίας του '70 ανέλαβε ως παίκτης-προπονητής τον Φωκικό, με τον οποίο κατέκτησε τρία κύπελλα Φθιωτιδο/Φωκίδας.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80 ήταν προπονητής του Αστέρα της Ιτέας.
* Αξίζει να σημειωθεί πως και ο άλλοτε τεχνικός της Εθνικής Ελπίδων, Αλέκος Σοφιανίδης έκανε σπουδαία καριέρα στην Τουρκία κατακτώντας το πρωτάθλημα με την Μπεσίκτας την σεζόν 1949/50 δίχως ωστόσο να χρισθεί διεθνής με την Εθνική Τουρκίας.
ΠΗΓΗ: gazzetta.gr