Αποκλειστική συνέντευξη παραχώρησε στο Campion.gr, ο Μιχάλης Βλάχος! Ο βετεράνος διεθνής αμυντικός, είναι ένας άνθρωπος ντόμπρος, που πάντα είχε και έχει το θάρρος της γνώμης του, κάτι που κάνει τις συζητήσεις μαζί του ακόμη πιό ενδιαφέρουσες. Ακόμη περισσότερο, από την στιγμή που στην τεράστια καριέρα του ως ποδοσφαιριστής, φόρεσε μεταξύ άλλων στην φανέλα της ΑΕΚ, του Ολυμπιακού, του Απόλλωνα Σμύρνης και του Ιωνικού και είχε την εμπειρία των Αγγλικών γηπέδων, μια εμπειρία που κάθε ποδοσφαιριστής θα ήθελε να έχει, καθώς αγωνίστηκε με την Πόρτσμουθ και την Γουόλσολ. Εμείς είχαμε την χαρά και την τιμή να τον συναντήσουμε στην Πρέβεζα, όπου πλέον είναι προπονητής του ΠΑΣ Πρέβεζα.
Κύριε Βλάχο θα θέλαμε αρχικά να μας πείτε ποιά είναι η γνώμη που έχετε σχηματίσει μέχρι στιγμής από την ομάδα της Πρέβεζας.
Η Πρέβεζα είναι μια ομάδα την οποία χτίσαμε από την αρχή. Σε συνεννόηση με την διοίκηση αποφασίσαμε ποιά παιδιά θα φύγουν και ποιά παιδιά θα μείνουν και κάναμε και κάποιες προσθήκες με παιδιά που γνωρίζαμε πολύ καλά και εγώ και η διοίκηση. Φτιάξαμε μια ομάδα που είναι νεανική, ανταγωνιστική και προσπαθεί να παίξει ποδόσφαιρο. Είναι μια ομάδα φιλόδοξη. Όλα τα παιδιά είναι φιλόδοξα και προσπαθούν να κάνουν κάτι καλύτερο στην ζωή τους στο ποδόσφαιρο και θεωρώ ότι είναι παιδιά που έχουνε μέλλον. Βάλαμε το λιθαράκι και εγώ και η διοίκηση για να χτίσουμε αυτή την ομάδα. Σίγουρα της λείπει η εμπειρία, αλλά νομίζω ότι η εμπειρία έρχεται μέσα από τα παιχνίδια, οπότε σιγά σιγά θα αποκτήσουν τις εμπειρίες και τις εικόνες τους πάνω στο ποδόσφαιρο, οπότε πιστεύω ότι φέτος θα είναι μια αναγνωριστική χρονιά για την Πρέβεζα.
Ποιοί είναι οι στόχοι σας μακροπρόθεσμα και βραχυπρόθεσμα;
Ο στόχος μας είναι να παραμείνουμε στην κατηγορία και του χρόνου είμαι σίγουρος ότι η παρουσία μας θα είναι πολύ καλύτερη από ότι είναι φέτος. Θέλουμε να σωθεί η ομάδα όσο πιό γρήγορα γίνεται και την επόμενη χρονιά με μικρά βήματα να κάνουμε μια ομάδα ακόμη πιό ανταγωνιστική, ούτως ώστε να σταθούμε καλύτερα στην κατηγορία και να κάνουμε ότι μπορούμε καλύτερο για την ομάδα και την πόλη. Η Πρέβεζα είναι περιοχή "ποδοσφαιρομάνα", έχει βγάλει κατά καιρούς πολλά παιδιά που έχουνε παίξει ποδόσφαιρο και θεωρώ ότι είναι αδιανόητο να μην έχει μια ομάδα σε υψηλότερες κατηγορίες, όπως έχουν η Θεσπρωτία και τα Γιάννενα.
Ποιά θεωρείται ότι είναι τα φαβορί για άνοδο φέτος;
Δεν μπορώ να ξέρω ποιά είναι τα φαβορί, γενικά δεν ξέρω καλά την κατηγορία. Βλέπω τις ομάδες σιγά σιγά μέσα από τα βίντεο και τα μεταξύ μας παιχνίδια. Αυτό που έχω διαπιστώσει είναι ότι οι περισσότερες ομάδες είναι της ίδιας δυναμικής, δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Ακόμη και η ΑΕ Ποντίων που παίξαμε την Κυριακή, είναι μια έμπειρη ομάδα. Αυτό είναι που την χαρακτηρίζει, δεν νομίζω ότι έχει μεγάλες διαφορές από την δική μας ομάδα, ούτε από τις άλλες ομάδες που έχουμε παίξει. Ο Ναυπακτιακός έχει κι αυτός πολύ νεανική ομάδα, ο Θιναλιακός το ίδιο και βλέπω ότι και άλλες ομάδες έχουν νέα παιδιά και προσπαθούν να χτίσουν ομάδες. Από εκεί και πέρα το ποιός θα βγει πρωταθλητής θα μπορούμε να το πούμε με σιγουριά μετά το πρώτο μισό του πρωταθλήματος. Πάντως βλέπω ότι δεν θα έχουμε μεγάλες διαφορές. Και τώρα αν φανταστείς ότι ο πρώτος έχει 13 πόντους και οι υπόλοιποι είμαστε από 8 μέχρι 4 πόντους, νομίζω ότι κάθε παιχνίδι θα είναι ντέρμπι για όλες τις ομάδες.
(Με την φανέλα της ΑΕΚ την σεζόν 1997-1998)
Η προπονητική σας φιλοσοφία ποιά είναι;
Αν και ως ποδοσφαιριστής ήμουν αμυντικός σκληροτράχηλος και δυναμικός, η φιλοσοφία μου είναι η ομάδα μου να έχει κατοχή γιατί μου αρέσει το ποδόσφαιρο. Και νομίζω ότι αυτό που λείπει από την κοινωνία του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, είναι να βλέπει ο φίλαθλος μια ομάδα που να κρατά την μπάλα, να παίζει όμορφο και γρήγορο ποδόσφαιρο, να δημιουργεί φάσεις και να πετυχαίνει όσο περισσότερα γκολ μπορεί για να ευχαριστιέται ο κόσμος. Νομίζω ότι είναι λίγες οι ομάδες που μπορούν να κάνουν αυτό το πράγμα. Εγώ στην προπόνηση αυτό προσπαθώ. Προσπαθώ να δώσω στα παιδιά να καταλάβουν ότι όσο περισσότερο κρατάμε την μπάλα τόσο περισσότερο δύσκολο είναι για τον αντίπαλο και πιό εύκολο είναι για μας. Οι ευκαιρίες δημιουργούνται στην επίθεση μέσα από όμορφο ποδόσφαιρο. Σίγουρα είναι δύσκολο, γιατί καμιά φορά σε παρασύρει το παιχνίδι του αντιπάλου, ειδικότερα εκτός έδρας, γιατί εδώ μέσα προσπαθούμε να επιβάλλουμε τον ρυθμό μας όσο μπορούμε, αλλά εκτός έδρας νομίζω ότι είναι και πιό δύσκολο γιατί μπαίνει σε άλλο "καλούπι" το ποδόσφαιρο, μπαίνει πιό πολύ στην δύναμη, στα σκληρά μαρκαρίσματα και σίγουρα παρασύρεσαι λίγο. Αυτό όμως έχει να κάνει με τον χαρακτήρα των ποδοσφαιριστών, κατά πόσο μπορούν να κρατήσουν την μπάλα στα πόδια τους και να μην παρασυρθούν από τον αντίπαλο, αλλά πάνω από όλα εξαρτάται από την εμπειρία. Όπως είπα προηγουμένως, όσο περνάνε τα παιχνίδια, τα παιδιά θα αποκτούν μεγαλύτερη εμπειρία.
(Πανηγυρίζοντας το Πρωτάθλημα με την ΑΕΚ το 1994, μαζί με τους Τσιάρτα και Δημητριάδη)
Ως ποδοσφαιριστής με ποιά ομάδα δεθήκατε περισσότερο;
Σαν ποδοσφαιριστής δεν σου κρύβω ότι από μικρό παιδί ήμουν ΑΕΚ. Ξεκίνησα να πάω στις ακαδημίες της ΑΕΚ, αλλά τελικά δεν έτυχε να πάω εκεί και πήγα στις ακαδημίες του Απόλλωνα. Εκεί ανδρώθηκα, εκεί έμαθα τα πρώτα μου ποδοσφαιρικά βήματα, γιατί στο ποδόσφαιρο εκτός από το ταλέντο υπάρχουν και άλλα πράγματα, όπως είναι τα θέματα τακτικής, όπως είναι τα θέματα τεχνικής, πρέπει να έχεις ταχύτητα, πρέπει να έχεις πολλά πράγματα. Τα οποία εμείς όταν παίζαμε στην αλάνα δεν τα γνωρίζαμε. Βγάζαμε το δικό μας ένστικτο παίζοντας ποδόσφαιρο. Ο Απόλλων είναι μια ομάδα που την έχω στην καρδιά μου, την αγαπάω πάντα και την παρακολουθώ όσο μπορώ. Από εκεί και πέρα πάντα ήμουν ΑΕΚ και θα παραμείνω ΑΕΚ. Αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω και τις υπόλοιπες ομάδες στις οποίες έχω αγωνιστεί, όπως είναι ο Ολυμπιακός, την ομάδα με την οποία πήρα τον πρώτο μου τίτλο, το Κύπελλο Ελλάδος. Δεν μπορώ να ξεχάσω την Αγγλία, όπου είδα πως το ποδόσφαιρο είναι τελείως διαφορετικό, είναι διασκέδαση, δεν έχει να κάνει με το "πρέπει να κερδίσω, να πετύχω τον στόχο μου πάση θυσία". Εκεί πάνε να δούνε ποδόσφαιρο για να διασκεδάσουν. Σε κάποια παιχνίδια θα χάσεις, σε κάποια θα κερδίσεις. Επίσης δεν μπορώ να ξεχάσω τον Ιωνικό Νικαίας και τον Εθνικό Πειραιώς όπου έπαιξα στο τελείωμα της καριέρας μου για ένα μικρό διάστημα. Εκεί είχα να κάνω με πολύ νέα παιδιά, προσπάθησα να τους δώσω ότι μπορώ περισσότερο για να καταλάβουν ότι το ποδόσφαιρο είναι διασκέδαση, να περνάνε καλά πέρα από το να παίζουνε και να μην κοιτάνε μόνο ότι το ποδόσφαιρο είναι χρηματικές απολαβές και τίποτα άλλο. Και χαίρομαι γιατί πολλά από εκείνα τα παιδιά έπαιξαν σε ένα επίπεδο υψηλό και χάρηκα που τα βοήθησα ώστε να πάρουν τα πρώτα τους βήματα στο ποδόσφαιρο.
Ποιός πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που η ΑΕΚ δυσκολεύεται να πάρει αποτελέσματα;
Η ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια έχει τα πάνω της και τα κάτω της. Δεν έχει ένα κορμό ο οποίος μπορεί να κρατήσει την ομάδα συνέχεια σε υψηλό επίπεδο. Βλέπουμε ότι γίνονται πολλές αλλαγές. Έχει κάποιους ποδοσφαιριστές που είναι καλοί ποδοσφαιριστές, αλλά έχει και κάποιους που δεν έχουν την βαρύτητα να κρατήσουν την ομάδα στο επίπεδο που θέλουν να την κρατήσουν. Νομίζω ότι η ΑΕΚ χρειάζεται μεταγραφές, θέλει παίκτες που να έχουν εμπειρία και να έχουν παίξει ποδόσφαιρο σε πολύ υψηλό επίπεδο και να μπορούν να παρασύρουν και τα υπόλοιπα παιδιά ώστε να ακολουθήσουν και εκείνα από πίσω και να σταθεί η ομάδα στο επίπεδο που πρέπει. Δεν θα ήθελα να συγκρίνω την ομάδα τότε που παίζαμε εμείς με τις ομάδες που ήταν τα επόμενα χρόνια, αλλά δεν είναι τυχαίο ότι λέγανε ότι η ομάδα εκείνα τα χρόνια ήταν η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα και έπαιζε το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Ήταν μια ομάδα που είχε ποδοσφαιριστές με προσωπικότητα, χαρακτήρα, δυναμική μέσα στο γήπεδο και έβλεπες ότι ο καθένας ήξερε τι έπρεπε να κάνει μέσα στο γήπεδο για να διατηρήσει την ομάδα στο υψηλότερο σκαλοπάτι.
(Με την ΑΕΚ την σεζόν 1996-1997)
Η ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια γιατί δεν έχει πάρει "καθαρό" εξτρέμ;
Αυτό έχει να κάνει με την διοίκηση και τον εκάστοτε προπονητή τι θέλει να κάνει και τι έχει στο μυαλό του. Ο κάθε προπονητής "χτίζει" την ομάδα ανάλογα με τα πλάνα που έχει. Και εγώ φέτος έστησα την ομάδα όπως την είχα στο μυαλό μου και πήρα ποδοσφαιριστές ανάλογα με την τακτική και το σύστημα που ήθελα να παίξω. Σίγουρα όμως είχα στο μυαλό μου και εναλλακτικές και πήρα ποδοσφαιριστές που να μπορούν να ανταπεξέλθουν και στις αλλαγές τακτικής μέσα στο γήπεδο για να μπορώ να αλλάζω τα συστήματα. Από ότι ξέρω έτσι πρέπει να κάνουν οι προπονητές αλλά ο καθένας χτίζει την ομάδα όπως κρίνει. Σίγουρα έχει να κάνει και με το οικονομικό κομμάτι, παντού, όχι μόνο στην ΑΕΚ. Θεωρώ ότι σε αυτό το κομμάτι έχει να κάνει μόνο με την διοίκηση και τον προπονητή.
Συμφωνείτε με την "σφιχτή" οικονομική πολιτική που έχει η ΑΕΚ στις μεταγραφές;
Ο κάθε πρόεδρος έχει τα δικά του σχέδια, δεν μπορώ να μπω εγώ στο κομμάτι αυτό. Και εγώ όταν ήρθα στην Πρέβεζα μου είπαν ότι αυτό είναι το μπάτζετ και σύμφωνα με αυτό το μπάτζετ πήγα να φέρω τους παίκτες που ήθελα. Νομίζω ότι αυτό κάνει και η ΑΕΚ. Σίγουρα μπορείς να βρεις παίκτες που να είναι σε καλό επίπεδο σύμφωνα με το μπάτζετ σου, αλλά η ΑΕΚ αν θέλει να κάνει την υπέρβαση πρέπει να κάνει μεταγραφές παικτών εγνωσμένης αξίας και όχι μεταγραφές που να λένε "ήρθαμε να παίξουμε λίγα παιχνίδια κτλ".
(Με την φανέλα του Ολυμπιακού)
Πάμε και στην Εθνική μας ομάδα, η οποία μετά από πολλά ματς, στα ματς με την Ιταλία και την Βοσνία, ικανοποίησε με την απόδοσή της. Πείτε μας ποιά είναι η γνώμη σας για την Εθνική και εάν είσαστε αισιόδοξος για την συνέχεια.
Εγώ χάρηκα πάρα πολύ που είδα νέα παιδιά να παίζουν στην Εθνική ομάδα. Κάποια στιγμή έπρεπε να αλλάξει και αυτό στην Εθνική, γιατί πάντα λέγαμε ότι υπάρχουν πολλά ταλέντα στην Ελλάδα αλλά ποτέ δεν παίζουνε. Στο εξωτερικό βλέπουμε ότι τα περισσότερα παιδιά που παίζουν στις Εθνικές Ελπίδων μεταπηδούν στην Ανδρών. Εμείς κατά το παρελθόν είχαμε πολύ καλές Εθνικές Ελπίδων αλλά πολλά παιδιά δεν ανεβαίνανε στην Εθνική Ανδρών γιατί υπήρχε ένα κατεστημένο ότι αυτοί που παίζανε, αυτοί έπρεπε να παίζουν. Εγώ νομίζω ότι ήταν πολύ μεγάλη κίνηση που ο προπονητής άλλαξε σχεδόν το 90% της ομάδας και έβαλε νέα παιδιά, γιατί το ποδόσφαιρο βασίζεται πάνω στα νέα παιδιά. Αυτά θα φέρουν την αλλαγή στο ποδόσφαιρο. Επίσης είδαμε μια ομάδα που ήταν πολύ πιό γρήγορη, πολύ πιό τεχνική και έπαιζε και πιό όμορφο ποδόσφαιρο. Και δημιούργησε μετά από πολύ καιρό 20 φάσεις σε ένα παιχνίδι. Νομίζω ότι η επιτυχία είναι αυτή και καλό θα κάνουν να αφήσουν αυτό τον προπονητή να δουλέψει σε βάθος χρόνου για να μπορέσει αυτή η Εθνική ομάδα να έχει μέλλον.
Αγωνιστήκατε στα Αγγλικά γήπεδα με τις φανέλες της Πόρτσμουθ και της Γουόλσολ, σε μία χώρα η οποία έχει ίσως το καλύτερο ποδόσφαιρο στον Κόσμο. Αυτή η εμπειρία πόσο "σημάδεψε" τον ποδοσφαιριστή Μιχάλη Βλάχο;
Αυτή η εμπειρία με "σημάδεψε" και σαν ποδοσφαιριστή και σαν άνθρωπο. Άλλαξα περιβάλλον, εκεί κατάλαβα ότι το ποδόσφαιρο είναι διασκέδαση, δεν έχει να κάνει μόνο με την νίκη και οτιδήποτε άλλο. Παρέχουν τα πάντα στους ποδοσφαιριστές, από τους μισθούς μέχρι τα γήπεδα και μέχρι ότι μπορεί να φανταστεί ο καθένας. Η οργάνωση είναι τρομερή, ο ποδοσφαιριστής δεν σκέφτεται τίποτα άλλο εκτός από το να παίζει ποδόσφαιρο και νομίζω αυτό πρέπει να γίνεται. Ο ποδοσφαιριστής πρέπει να έχει το μυαλό μέσα στο γήπεδο, πουθενά αλλού. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν γίνεται αυτό, οι περισσότερες ομάδες έχουν προβλήματα οικονομικά, πολλοί ποδοσφαιριστές είναι απλήρωτοι, πολλοί ποδοσφαιριστές χάνουν τα λεφτά τους και δεν έχουν και τις κατάλληλες συνθήκες για να δουλέψουν. Κάτι που στην Αγγλία το έχεις. Εμένα με " σημάδεψε" και σαν άνθρωπο, ηρέμησα πάρα πολύ εκεί, η ζωή τους είναι σε μία τάξη. Και στην καθημερινότητά τους δεν υπάρχουν τα προβλήματα που υπάρχουν στην Ελλάδα, αυτή η πίεση, αυτή η ένταση. Αφού να φανταστείς την πρώτη φορά που γύρισα στην Ελλάδα μετά από 6 μήνες για να κάνω διακοπές, είπα στην πρώην σύζυγό μου τότε "σε παρακαλώ πάμε να ξαναγυρίσουμε στην Αγγλία γιατί δεν μπορώ να ζήσω εδώ". Οπότε καταλαβαίνεις πόσο πολύ με "σημάδεψε" αυτή η χώρα και ο τρόπος ζωής της. Όμως αφού είμαστε Έλληνες πρέπει να ζούμε εδώ αλλά από εμάς εξαρτάται αν μπορούμε να αλλάξουμε κάτι ή αν πρέπει να αλλάξουμε κάτι.
(Με την φανέλα της Πόρτσμουθ)
Ένα περιστατικό στην Αγγλία που σας έμεινε αξέχαστο;
Έζησα πολύ ωραίες στιγμές στην Αγγλία. Θα σου πω ένα περιστατικό για να σου δείξω τι διαφορά στην νοοτροπία του αθλητή. Κάποτε οι μικρότερες κατηγορίες είχαν ένα θέμα σχετικά με τα τηλεοπτικά και τα χρήματα που θα έπρεπε να πάρουν από την ομοσπονδία και αποφάσισαν να κάνουν απεργία. Όταν ανακοίνωσαν επίσημα ότι θα κάνουν απεργία, η Πρέμιερ Λιγκ στάθηκε δίπλα τους. Κάνανε απεργία όλες οι ομάδες και δεν έκανε ούτε μία ομάδα πίσω. Εδώ στην Ελλάδα δεν το βλέπεις αυτό. Κάποτε κάναμε μια απεργία μέσω του ΠΣΑΠ για να διεκδικήσουμε κάποια δικαιώματα που έπρεπε να τα έχουμε και οι μισοί ποδοσφαιριστές κατεβαίναν και οι μισοί δεν κατεβαίναν. Είχαν το σκεπτικό ότι "εγώ είμαι καλά οικονομικά και γιατί να χαλάσω την καρδιά μου με τους προέδρους, για να διεκδικήσω πράγματα που αφορούν άλλους ποδοσφαιριστές;". Στην Αγγλία όμως το κάνανε και μέσα σε μια βδομάδα άλλαξαν τα πάντα. Γιατί εκεί αν δεν τηρήσεις τους όρους του συμβολαίου υπάρχουν ρήτρες που έχουν τιμωρία.
(Με την φανέλα της Πόρτσμουθ)
Υπάρχει στην καριέρα σας κάτι για το οποίο μετανιώσατε που κάνατε ή που μετανιώσατε που δεν κάνατε;
Ίσως να μετάνιωσα που δεν έφυγα για την Αγγλία την πρώτη φορά, όταν είχα την πρόταση από την Φούλαμ την σεζόν 1994-1995. Πήγα στην Αγγλία 31 ετών. Αν είχα πάει 27 θα ήταν εντελώς διαφορετικά, θα ήμουν περισσότερα χρόνια. Αλλιώς σε βλέπουν και στο ποδόσφαιρο. Αν και αναγκάστηκα να γυρίσω λόγω οικογενειακού προβλήματος, αλλά θεωρώ ότι θα μπορούσα να είχα φύγει πιό μπροστά και να παίξω στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο πιό νωρίς από ότι πήγα και να είχα κερδίσει περισσότερα από το ποδόσφαιρο. Δεν το λέω για το χρηματικό, αλλά παίζοντας περισσότερα χρόνια εκεί θα είχα κερδίσει πολύ περισσότερες εμπειρίες.
* Στην κουβέντα μας, ο Μιχάλης Βλάχος μας είπε και για την εμπειρία που είχε στην Κίνα. Όταν είχε πάει εκεί για να συμμετάσχει σε trials. Όταν όμως δεν υπήρξε συμφωνία με κάποια ομάδα και ενώ είχε πάει στο αεροδρόμιο για να επιστρέψει στην Ελλάδα, συναντά τυχαία τον Λιούπκο Πέτροβιτς, ο οποίος του ζητούσε επίμονα να μείνει για να υπογράψει αμέσως συμβόλαιο με την ομάδα την οποία προπονούσε. Όμως ο Μιχάλης Βλάχος, λέγοντάς του "σε 2 ώρες πετάω για Ελλάδα" γύρισε στην χώρα μας, χωρίς έτσι να γίνει ο πρώτος Έλληνας ποδοσφαιριστής που θα αγωνιζόταν στην χώρα της Άπω Ανατολής. Όπως θα γινόταν και ο πρώτος Έλληνας που θα αγωνιζόταν στην Αγγλία αν αποδεχόταν την πρόταση που είχε από την Φούλαμ, στην οποία αναφέρθηκε στην συνέντευξη που μας έδωσε.
