Ο Λάμπρος Βαγγελής στο ξεκίνημα της καριέρας του κατάφερε κάτι που ελάχιστοι ποδοσφαιριστές έχουν καταφέρει. Μπορεί να λέμε και... πολλούς. Να πάρει μεταγραφή από το τοπικό της Ελλάδας, στην Ιταλία!
Ξεκίνησε την καριέρα του από τα Ρακούν και στην συνέχεια έκανε το άλμα να πάει στην Ιταλία και τη Σιένα (για μία σεζόν ενδιάμεσα πήγε και στην Ελλάς Βερόνα). Από εκεί πήγε στον ΠΑΟΚ, μετά στον ΠΑΣ Γιάννινα και έκλεισε την καριέρα του στον Θρασύβουλο. Μάλιστα ένας σοβαρός τραυματισμός ήταν η αιτία που αποχώρησε από την ενεργό δράση, μιας και ήταν μόλις 29 ετών.
Πλέον κάνει τα πρώτα του βήματα στην προπονητική, στην ομάδα από την οποία ξεκίνησε, τα Ρακούν. Προπονώντας τόσο την αντρική ομάδα, όσο και τις ακαδημίες. Βέβαια σε αυτό το ξεκίνημα έχει την αμέριστη συμπαράσταση του Ανδρέα Λαυδαριά. Του μέντορά του. Τον άνθρωπο που είχε δίπλα του και στο ξεκίνημά του ως ποδοσφαιριστής και για τον οποίο μιλάει με τα καλύτερα λόγια τόσο στην συνέντευξη, όσο και off the record.
Λάμπρο είσαι πολλά χρόνια μέσα στο ποδόσφαιρο και μάλιστα στο επαγγελματικό ως ποδοσφαιριστής. Τώρα πλέον ασχολείσαι με έναν νέο τομέα, αυτό της προπονητικής. Πως πήρες αυτή την απόφαση;
Η αλήθεια είναι ότι σταμάτησα μικρός το ποδόσφαιρο, 29 ετών, λόγω τραυματισμού. Μπορώ να σου πω Νίκο ότι και άργησα να ασχοληθώ με την προπονητική. Είναι κάτι που αγαπάω, μου θυμίζει εμένα όταν έπαιζα και είναι σαν να ξαναπαίζω και γω ποδόσφαιρο από την αρχή μαζί με τα παιδιά. Μου αρέσει αυτό που κάνω, το αγαπάω.
Θα πας για κάποιο δίπλωμα προπονητή;
Ναι βεβαίως, θα πάω σύντομα σε Σχολή της ΟΥΕΦΑ να βγάλω δίπλωμα προπονητή. Είναι στα άμεσα σχέδια. Λόγω της επαγγελματικής μου καριέρας, η Ομοσπονδία μου δίνει το δικαίωμα να προπονώ ακαδημίες και ομάδες τοπικού και να πάω κατευθείαν για το δίπλωμα ΟΥΕΦΑ Β.
Τι σημαίνει για σένα να επιστρέφεις στα Ρακούν, δηλαδή εκεί όπου ξεκίνησες;
Αν και πέρασαν πολλά χρόνια, για μένα είναι σαν να μη πέρασε μια μέρα. Στην ομάδα ήμουν από 12 χρονών, ίσως και μικρότερος. Με προπονητή τον κύριο Ανδρέα (Λαυδαριά). Για μένα όταν έφυγα για να πάω στο εξωτερικό ήταν πιό εύκολο λόγω του κυρίου Ανδρέα. Ο κύριος Ανδρέας είχε, έχει και θα έχει απίστευτες γνώσεις, τεράστια εμπειρία, αλλά και όλα τα διπλώματα προπονητή και μπόρεσε να με προετοιμάσει κατάλληλα ώστε να ανταποκριθώ σε αυτό το βήμα της καριέρας μου. Ήταν μια μεγάλη αλλαγή για μένα που έφυγα από το τοπικό και πήγα στην Ιταλία, αλλά όπως μας είχε μάθει ο κύριος Ανδρέας με τακτική και πειθαρχία, μου ήταν πιό εύκολο. Δηλαδή για ένα παιδί 17 ετών είναι πολύ μεγάλο βήμα. Αλλά είχα πάρει τις βάσεις από εδώ για να μπορέσω να ανταποκριθώ. Στην αρχή και λόγω της ηλικίας ήταν λίγο δύσκολα, αλλά αν αγαπάς αυτό που κάνεις προχωράς. Μετά από ένα χρόνο έμαθα Ιταλικά και δεν δυσκολεύτηκα. Το ζόρι ήταν για μένα γύρω στους 8 μήνες. Όμως εκεί δούλευαν όλοι επαγγελματικά, σε υψηλό επίπεδο, σε κατάλληλες συνθήκες, γήπεδα και εγκαταστάσεις.
Εγώ για παράδειγμα επειδή δούλεψα με επαγγελματίες, μέσα σε ένα εξάμηνο με την κατάλληλη παρακολούθηση από γυμναστές και προπονητές είχα μεγάλη ανάπτυξη και εξέλιξη. Στο κορμί μου, στη σωματοδομή μου, στο ύψος, στην τεχνική, σε όλα. Έχω πολύ καλές αναμνήσεις και εμπειρίες από την Ιταλία.
Μετά την Σιένα πως έγινε η μεταγραφή στον ΠΑΟΚ;
Αρχικά στη Σιένα υπέγραψα συμβόλαιο διάρκειας 4 ετών. Μόλις τελείωσε μου πρότειναν άλλα 4 αλλά εγώ δεν ήθελα να καθίσω άλλο για προσωπικούς λόγους. Εκείνη την περίοδο ο ΠΑΟΚ ήταν στην Ιταλία για προετοιμασία και πήγα και εγώ εκεί δοκιμαστικά με προπονητή τον Άγγελο Αναστασιάδη. Έκανα κάποιες προπονήσεις, τους άρεσα και μόλις επιστρέψαμε στην Θεσσαλονίκη υπέγραψα και το συμβόλαιο. Για 4 χρόνια αρχικά και μετά ανανέωσα για άλλα 2, δηλαδή στον ΠΑΟΚ έμεινα 6 χρόνια.
Ήταν εύκολο να προσαρμοστείς στον τρόπο ζωής στην Ιταλία;
Όπως είπα και πριν δεν ήταν δύσκολο να προσαρμοστώ. Ειδικά μόλις έμαθα και την γλώσσα ήταν όλα καλά. Μπορούσα να συνεννοηθώ, έκανα φίλους και μάλιστα υπήρχαν πολλοί Έλληνες φοιτητές στην πόλη. Είχα χαλαρό τρόπο ζωής, εγώ ανέκαθεν έτσι ήμουν.
Επιστρέφω στα Ρακούν, ένα σχόλιο για την αντρική ομάδα;
Όπως γενικά με την προπονητική, έτσι και με την ομάδα την αντρική προσπαθώ να βρω τα πατήματά μου. Διαβάζω και ενημερώνομαι. Πάντως μου έχουν δείξει καλά στοιχεία και πιστεύω ότι θα πάμε καλά. Φυσικά με την βοήθεια του κυρίου Ανδρέα. Δεν ξεχνάω ποτέ ότι από εδώ ξεκίνησα, από εδώ έκανα επαγγελματικό συμβόλαιο, οπότε για μένα δεν είναι απλά μια ομάδα με την οποία συνεργάζομαι.
Ποιά είναι η συμβουλή που θα έδινες σε ένα μικρό παιδί στην ακαδημία;
Πρωταρχικός στόχος για τα παιδιά που έρχονται εδώ είναι να έχουν πειθαρχία και να γίνουν καλοί άνθρωποι. Βέβαια το κάθε παιδί θα πάρει τον δρόμο του. Μπορεί σε άλλα στην συνέχεια να αρέσει το μπάσκετ, ο στίβος κτλ. Αλλά το θέμα είναι να είναι πειθαρχημένα και σωστά παιδιά. Επειδή πλέον όμως έχουν αλλάξει οι εποχές, είναι δύσκολες, είναι καλό να ασχολούνται με τον αθλητισμό. Με ότι συνεπάγεται αυτό. Είτε είναι ποδόσφαιρο, είτε μπάσκετ, είτε κολυμβητήριο, είτε οτιδήποτε άλλο. Δυστυχώς υπάρχει πολλή βία, πολλά παιδιά ασχολούνται πολύ με τα κινητά, με το ίντερνετ.
Από όσους προπονητές συνεργάστηκες στην ποδοσφαιρική σου καριέρα, ποιόν θεωρείς κορυφαίο;
Για μένα οι καλύτεροι ήταν ο κύριος Άγγελος Αναστασιάδης και ο κύριος Ανδρέας (Λαυδαριάς). Ο Αναστασιάδης και με την προπόνηση που έκανε, αλλά επίσης μου άρεσε ότι ήταν αρσενικός, παντελονάτος. Δεν κοίταζε ονόματα. Για παράδειγμα δεν ήταν καλός ο Ζαγοράκης στην προπόνηση; Δεν θα τον έβαζε. Ήταν καλός ο Βαγγελής; Θα έβαζε τον Βαγγελή. Δεν "καταλάβαινε" από ονόματα. Σου έβγαζε το 100% και δούλευε πολύ και στην ψυχολογία. Μιλάμε φοβερός προπονητής και άνθρωπος.
Ο κύριος Ανδρέας έχει τρομερές γνώσεις, απίστευτες. Έχω μείνει άφωνος. Με βοηθάει πάρα πολύ και εγώ χωρίς αυτόν δεν θα μπορούσα να ξεκινήσω. Είναι διαφορετικό να είσαι ποδοσφαιριστής και διαφορετικό να είσαι προπονητής. Έχει τεράστιες γνώσεις και τεράστια εμπειρία. Ήταν πολύ μεγάλη η βοήθεια που είχα ως ποδοσφαιριστής, αλλά και τώρα ως προπονητής. Και γι' αυτό θέλω να του πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς.
Όπως επίσης ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ θέλω να πω στον κύριο Γιώργο Λαυδαριά και την κυρία Βέκη Αθανασάκη που με εμπιστεύτηκαν, αλλά και στον κύριο Γιώργο Καρέζο για την βοήθεια που είχα και έχω για την μετάβαση αυτή στην ακαδημία.
Όταν ήσουν ποδοσφαιριστής, ποιόν ποδοσφαιριστή είχες ως πρότυπο;
Από ξένους ο αγαπημένος μου ήταν ο Ζιντάν. Μου άρεσε όλο το πακέτο. Τρέξιμο, αρχοντικό στιλ, δεν μιλάμε για τεχνική.